“These Kinds of Things Just Don’t Happen in Iceland” Melissa Williams skrifar 9. febrúar 2023 16:31 A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Brotin stjórnarandstaða í fýlu Arnar Steinn Þórarinsson skrifar Skoðun Úthlutun Matvælasjóðs Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Engin haldbær rök fyrir því að dánaraðstoð skaði líknarmeðferð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti næst ekki með ranglæti Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Fagleg rök fjarverandi við opinbera styrkveitingu Bogi Ragnarsson skrifar Sjá meira
A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee.
Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar
Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson Skoðun