Kennarar segja: „Nóg komið!“ – Verkfall fyrir virðingu og verðskulduð réttindi Jónas Sen skrifar 10. janúar 2025 10:45 Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Skóla- og menntamál Grunnskólar Kjaramál Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson Skoðun Skoðun Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samkeppni um hagsæld Ríkarður Ríkarðsson skrifar Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Sjá meira
Það er með ólíkindum að við sem kennarar finnum okkur í stöðu þar sem eina leiðin til að ná fram réttindum okkar og bættum starfsskilyrðum er að grípa til verkfalls. Verkfall, sem skellur væntanlega á um mánaðamótin, er ekki aðeins yfirlýsing um óánægju, heldur hávær krafa um skilning á því hversu mikilvægt kennarastarfið er fyrir framtíð þjóðarinnar. Stór ábyrgð og vaxandi kröfur Kennarastarfið er gríðarlega krefjandi og ábyrgðarmikið. Við erum samofin menntun og velferð næstu kynslóðar og okkar starf skiptir sköpum fyrir mótun framtíðarinnar. Með síauknum kröfum um fjölbreyttari kennsluhætti, tæknivæðingu, stjórnunarstörf, fjölmenningu í skólastofunni og ótal aðra þætti, hefur álagið á kennara aukist til muna. Engu að síður hafa laun og starfskjör verið of lág um langt skeið og ríma illa við þær menntunar- og reynslukröfur sem gerðar eru til okkar. Skólastofan sem endurspeglar samfélagið Á sama tíma hefur opinber umræða oft sniðið kennurum þröngan stakk. Okkur er ætlað að leysa ótrúlegustu samfélagsleg verkefni – allt frá forvörnum gegn einelti og vímuefnum, til kennslu nemenda með sérþarfir – oft með takmörkuðum úrræðum og óraunhæfum væntingum. Skólar eru í raun orðnir eins konar félagsmiðstöðvar samfélagsins þar sem kennarar sinna ótal hlutverkum umfram grunnkennslu. Barátta kennara snýst því ekki eingöngu um laun, heldur um bættan aðbúnað og raunhæfari kröfur sem samræmast þessari víðtæku ábyrgð. Starf sem fylgir þér heim Kennarar eiga það til að vinna langt umfram venjulegan vinnutíma, oftar en ekki án beinnar umbunar. Með verkfallinu krefjumst við þess að fá raunverulega viðurkenningu á mikilvægi starfsins. Daglega sýnum við metnað, sköpunargleði og umhyggju í starfi, enda kallar starfið ekki einungis á okkur milli klukkan átta og fjögur – eða miklu lengur fyrir okkur sem kennum tónlist; það fylgir okkur heim í undirbúning, prófalestri, foreldrasamstarfi og ráðgjöf nemenda. Síðasta úrræðið Verkfall er neyðarbrauð, síðasta leiðin sem við grípum til þegar raddir okkar heyrast ekki lengur og samningaleiðin þverr. Samstaða kennara er grundvöllur þess að knýja fram umbætur sem nýtast ekki aðeins okkur, heldur einnig menntakerfinu, nemendum og samfélaginu í heild. Þegar komið er að sjálfum hornsteini samfélagsins – menntun næstu kynslóða – verða stjórnvöld, sveitarfélög, foreldrar og aðrir að taka undir kröfur kennara og bjóða sanngjörn laun og bærilegar starfsaðstæður. Saman fyrir betra menntakerfi Við vonum að yfirvofandi verkfall veki athygli á mikilvægi kennarastarfsins og knýi fram varanlegar breytingar sem allir njóta góðs af – nemendur, kennarar og samfélagið í heild. Með sameinaðri baráttu og skýrum kröfum munum við geta byggt upp enn sterkara og réttlátara menntakerfi sem tryggir börnum og ungmennum bestu mögulegu kennslu og framtíð. Höfundur er tónlistarkennari.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar