Hefur barnið þitt tíma til að leika sér? Ásgerður Arna Sófusdóttir, Daðey Albertsdóttir og Sigrún Yrja Klörudóttir skrifa 25. janúar 2024 09:01 Í nútíma samfélagi er alltaf nóg um að vera. Við höfum aðgang að öllum heimsins upplýsingum í gegnum snjalltækin okkar og getum náð í flesta hvenær sem er dagsins. Margir foreldrar tala í auknum mæli um streitu sem fylgir foreldra hlutverkinu í nútíma samfélagi enda að mörgu að hyggja. Við viljum það besta fyrir börnin okkar; sinna þeim vel, vera til staðar og hlúa vel að þeim. Þar að auki er oft pressa á að standa okkur vel í vinnu, huga að heilsunni og láta heimsmálin okkur varða. Ef litið er yfir hinn dæmigerða dag er athyglisvert að skoða hversu mikill tími gefst til að gera hluti sem eru ekki fyrirfram skipulagðir. Hversu mikinn tíma höfum við til að vera í flæði, dunda okkur, eiga innihaldsríkar samræður við vini, samstarfsfélaga, maka, börn? Hversu mikinn tíma höfum við til að vera í ró og næði? Og hversu oft leiðist okkur? Erum við kannski alltaf á þönum að reyna að klára öll verkefnin sem við setjum okkur fyrir þann daginn? Afhverju eru verkefnin svona mörg? Hvaða áhrif hefur þetta á börnin okkar? Og er kannski kominn tími til að hægja á? Hvenær hafa börn tíma til að gera ekki neitt? Það hljómar kannski undarlega að þurfa að passa uppá að börn hafi svigrúm til gera ekki neitt en raunveruleikinn er sá að mörg börn hafa sjaldan tækifæri til þess og frítími barna fer minnkandi. Dagskrá barna er oft og tíðum þétt skipuð. Þau eru í skólanum bróðurpart dagsins og auk þess eru mörg í skipulögðum íþróttum eða tómstundastarfi. Þau fara með að versla í matinn og eru stundum í gæslu á meðan foreldrarnir skjótast í ræktina. Þegar heim er komið þurfa grunnskólabörnin að sinna heimalestri eða námi og svo má ekki gleyma skjátímanum sem flest börn passa upp á að fá. Eitt af því sem hefur lykiláhrif á þroska barna er að þau hafi svigrúm til að leika sér. Að þau hafi tækifæri til að leika sér á eigin forsendum. Leikur þar sem enginn fyrirfram ákveðinn tilgangur eða útkoma stýrir leiknum heldur er það barnið og ímyndunarafl þess sem ræður för. Leikur er ekki eitthvað sem börn gera á milli mikilvægra stunda. Leikurinn er eitt það mikilvægasta sem börn taka sér fyrir hendur og er nauðsynlegur til að efla þroska og færni barna og þau læra best í gegnum leik. Þess vegna er svo mikilvægt að börn hafi svigrúm til að leika sér – líka heima! Börn hafa líka gott af því að láta sér leiðast. Þegar þeim leiðist fá þau tækifæri til að finna sjálf upp á einhverju skemmtilegu að gera. Þegar þau finna sér sjálf eitthvað skemmtilegt að gera eflir það hugmyndaflugið, ímyndunaraflið, þrautseigjuna og sköpunarkraftinn. Börn hafa gott af því að dagdreyma og leyfa huganum að reika. Þau þurfa rými til að melta og meðtaka það sem gerðist þann daginn. Það gera þau best í gegnum leik því leikurinn endurspeglar þeirra veruleika og upplifun. Í gegnum leikinn fá þau tækifæri til að vinna úr þeim upplýsingum sem þau meðtóku yfir daginn. Þau læra af því sem þau upplifa í umhverfinu og prófa sig áfram. Því er mikilvægt að þau fái tækifæri til þess og huga að því að ekki sé of mikið áreiti í umhverfi barnanna. Þetta þarf auðvitað ekki að líta eins út hjá öllum. Börn hafa mismunandi getu og ólíkar þarfir. Öll geta þau samt leikið sér á sinn hátt. Það eru ekki öll börn sem una sér í hlutverka- og ímyndunarleik. Börn eru mis skapandi og hafa ekki öll gaman af listrænum verkefnum. Það eru ekki öll börn sem vilja fylgja leiðbeiningum. Svo er gott að hafa í huga að leikurinn breytist með auknum þroska og aldri. Sama hvernig þitt barn kýs að leika sér þá er mikilvægt að þau hafi tíma og rými til leika sér á sinn hátt. Það er sérstaklega mikilvægt að standa vörð um leikinn nú á tímum þar sem vinnudagur barna er gjarnan langur og skjátími oft mikill. Það er svo margt í boði sem getur stolið athyglinni okkar og dýrmæta tímanum sem fæst okkar eiga nóg af. Tæknin er komin til að vera eins og oft er sagt og margt gott kemur í gegnum skjáinn. En það má ekki gleyma því sem er svo óskaplega mikilvægt fyrir þroska og velferð barna - tími til að leika sér frjálst, láta hugann reika og leyfa ímyndunaraflinu að takast á flug. Hvað get ég gert? Það er ýmislegt sem foreldrar geta gert til að ýta undir sjálfstæðan leik barna sinna. Hér eru nokkur dæmi um það sem reynst hefur okkur og þeim fjölskyldum sem við vinnum með vel: Passa áreitið og streituna í daglegu lífi. Ekki þarf að plana allar stundir og mikilvægt er að hafa svigrúm til að gera ekki neitt. Hafa skýrar reglur um hvenær skjátími er í boði og hvenær ekki. Ef reglurnar eru einfaldar og skýrar vita börnin að hverju þau ganga og minnkar það líkurnar á því að þau biðji um að fara í skjáinn í tíma og ótíma. Gott viðmið er að hafa amk. skjálausar stundir á morgnana (jafnvel um helgar), við matarborð og eftir kvöldmat. Hægt er að hafa tímaramma daglega sem má fara í skjáinn sem er fyrirfram ákveðinn og getur farið eftir aldri barnsins en passa að skjárinn taki ekki upp allar dauðar stundir á kostnað leiksins. Hér þurfa foreldrar einnig að huga að eigin skjátíma því þeir eru fyrirmyndir barna sinna. Eiga gæðastund með barninu strax eftir leik- eða grunnskóla. Börnin eru þá búin að vera í burtu frá heimili sínu í lengri tíma og hafa þörf fyrir samveru með foreldrum sínum. Ef byrjað er á því að setjast á gólfið með þeim og leika, lita með þeim eða taka þátt í verkefnum sem eru á þeirra forsendum, þau velja og þeim þykja skemmtileg erum við að fylla á tengslatankinn þeirra sem er orðinn frekar tómur eftir daginn. Gott að hafa í huga að hafa enga truflun líkt og ekki eigin síma nálægt. Þetta þarf ekki að vera langt, gott viðmið er 20 mínútur, hægt er að stilla klukku og svo þegar tíminn er búinn er hægt að fara að sinna verkefnum sem þarf að sinna. Þá er barnið búið að fá innihaldsríka samveru með foreldri og leikur jafnvel kominn af stað sem barnið getur svo haldið áfram með. Utandyra eru börnin gjarnan mun frjálsari og öflugri að leika sér sjálf heldur en innan veggja heimilisins. Að verja tíma í náttúrunni eflir athygli, hreysti og almenna vellíðan. Það þarf ekki að vera flóknara en svo að fara bara út og leyfa barninu að ráða för. Kannski komist þið út á róló en kannski er leiðin þangað meira spennandi fyrir barnið. Jafnvel stutt stund úti í fersku lofti gefur aukna orku og bætt skap. Börn eiga oft auðveldara með að leika sér sjálfstætt nálægt foreldrum sínum og kjósa það jafnvel frekar en að vera ein inni í herbergi. Þess vegna er sniðugt að þau hafi tækifæri til að leika sé í stofunni og/eða við eldhúsborðið. Hafa leikföng sjáanleg og aðgengileg þannig að börnin geti sjálf byrjað að leika án fyrirhafnar. Forðast að hafa of mikið af leikföngum í boði hverju sinni því það getur orðið til þess að barnið eigi erfiðara með að finna sér eitthvað að gera því valmöguleikarnir eru of yfirþyrmandi. Nota opinn efnivið svosem kubba, lausamuni, leir og liti sem gefur möguleika á frjálsri sköpun. Höfundar: Daðey Albertsdóttir er sálfræðingur á Geðheilsumiðstöð barna - HH og Domus Mentis Geðheilsustöð Sigrún Yrja Klörudóttir erfélagsráðgjafi og sjálfstætt starfandi ráðgjafi um leik barna hjá Leikvitund.is Ásgerður Arna Sófusdóttir er hjúkrunarfræðingur, teymisstýra í fjölskylduteymi hjá Geðheilsumiðstöð barna - HH og eigandi hjá Elfur Ráðgjöf Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Réttindi barna Heilsa Heilbrigðismál Tækni Geðheilbrigði Daðey Albertsdóttir Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Engin haldbær rök fyrir því að dánaraðstoð skaði líknarmeðferð Ingrid Kuhlman Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Úthlutun Matvælasjóðs Fjóla Einarsdóttir Skoðun Halldór 14.06.2025 Halldór Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Brotin stjórnarandstaða í fýlu Arnar Steinn Þórarinsson skrifar Skoðun Úthlutun Matvælasjóðs Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Engin haldbær rök fyrir því að dánaraðstoð skaði líknarmeðferð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti næst ekki með ranglæti Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Fagleg rök fjarverandi við opinbera styrkveitingu Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ætla stjórnvöld virkilega að eyðileggja eftirlaunasjóði verkafólks endanlega? Vilhjálmur Birgisson skrifar Skoðun Heilbrigðistækni getur gjörbylt aðgengi og gæðum í heilbrigðisþjónustu Erla Tinna Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ísland smíðar – köllum á hetjurnar okkar Einar Mikael Sverrisson skrifar Skoðun Yfir 90% ferðamanna eru ánægðir með dvöl sína á höfuðborgarsvæðinu Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvenær kemur að okkur? Hjördís María Karlsdóttir skrifar Skoðun Frjór jarðvegur fyrir glæpagengi til að festa rætur Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Án greiningar, engin ábyrgð Gísli Már Gíslason skrifar Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gleymdu að vanda sig Vanda Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Vindhögg Viðskiptaráðs Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Skoðun Skref aftur á bak fyrir konur með endómetríósu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Staða leikskólamála í Reykjanesbæ Guðný Birna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindaraðstoð: Kennarinn endurheimtir dýrmætan tíma Björgmundur Guðmundsson skrifar Sjá meira
Í nútíma samfélagi er alltaf nóg um að vera. Við höfum aðgang að öllum heimsins upplýsingum í gegnum snjalltækin okkar og getum náð í flesta hvenær sem er dagsins. Margir foreldrar tala í auknum mæli um streitu sem fylgir foreldra hlutverkinu í nútíma samfélagi enda að mörgu að hyggja. Við viljum það besta fyrir börnin okkar; sinna þeim vel, vera til staðar og hlúa vel að þeim. Þar að auki er oft pressa á að standa okkur vel í vinnu, huga að heilsunni og láta heimsmálin okkur varða. Ef litið er yfir hinn dæmigerða dag er athyglisvert að skoða hversu mikill tími gefst til að gera hluti sem eru ekki fyrirfram skipulagðir. Hversu mikinn tíma höfum við til að vera í flæði, dunda okkur, eiga innihaldsríkar samræður við vini, samstarfsfélaga, maka, börn? Hversu mikinn tíma höfum við til að vera í ró og næði? Og hversu oft leiðist okkur? Erum við kannski alltaf á þönum að reyna að klára öll verkefnin sem við setjum okkur fyrir þann daginn? Afhverju eru verkefnin svona mörg? Hvaða áhrif hefur þetta á börnin okkar? Og er kannski kominn tími til að hægja á? Hvenær hafa börn tíma til að gera ekki neitt? Það hljómar kannski undarlega að þurfa að passa uppá að börn hafi svigrúm til gera ekki neitt en raunveruleikinn er sá að mörg börn hafa sjaldan tækifæri til þess og frítími barna fer minnkandi. Dagskrá barna er oft og tíðum þétt skipuð. Þau eru í skólanum bróðurpart dagsins og auk þess eru mörg í skipulögðum íþróttum eða tómstundastarfi. Þau fara með að versla í matinn og eru stundum í gæslu á meðan foreldrarnir skjótast í ræktina. Þegar heim er komið þurfa grunnskólabörnin að sinna heimalestri eða námi og svo má ekki gleyma skjátímanum sem flest börn passa upp á að fá. Eitt af því sem hefur lykiláhrif á þroska barna er að þau hafi svigrúm til að leika sér. Að þau hafi tækifæri til að leika sér á eigin forsendum. Leikur þar sem enginn fyrirfram ákveðinn tilgangur eða útkoma stýrir leiknum heldur er það barnið og ímyndunarafl þess sem ræður för. Leikur er ekki eitthvað sem börn gera á milli mikilvægra stunda. Leikurinn er eitt það mikilvægasta sem börn taka sér fyrir hendur og er nauðsynlegur til að efla þroska og færni barna og þau læra best í gegnum leik. Þess vegna er svo mikilvægt að börn hafi svigrúm til að leika sér – líka heima! Börn hafa líka gott af því að láta sér leiðast. Þegar þeim leiðist fá þau tækifæri til að finna sjálf upp á einhverju skemmtilegu að gera. Þegar þau finna sér sjálf eitthvað skemmtilegt að gera eflir það hugmyndaflugið, ímyndunaraflið, þrautseigjuna og sköpunarkraftinn. Börn hafa gott af því að dagdreyma og leyfa huganum að reika. Þau þurfa rými til að melta og meðtaka það sem gerðist þann daginn. Það gera þau best í gegnum leik því leikurinn endurspeglar þeirra veruleika og upplifun. Í gegnum leikinn fá þau tækifæri til að vinna úr þeim upplýsingum sem þau meðtóku yfir daginn. Þau læra af því sem þau upplifa í umhverfinu og prófa sig áfram. Því er mikilvægt að þau fái tækifæri til þess og huga að því að ekki sé of mikið áreiti í umhverfi barnanna. Þetta þarf auðvitað ekki að líta eins út hjá öllum. Börn hafa mismunandi getu og ólíkar þarfir. Öll geta þau samt leikið sér á sinn hátt. Það eru ekki öll börn sem una sér í hlutverka- og ímyndunarleik. Börn eru mis skapandi og hafa ekki öll gaman af listrænum verkefnum. Það eru ekki öll börn sem vilja fylgja leiðbeiningum. Svo er gott að hafa í huga að leikurinn breytist með auknum þroska og aldri. Sama hvernig þitt barn kýs að leika sér þá er mikilvægt að þau hafi tíma og rými til leika sér á sinn hátt. Það er sérstaklega mikilvægt að standa vörð um leikinn nú á tímum þar sem vinnudagur barna er gjarnan langur og skjátími oft mikill. Það er svo margt í boði sem getur stolið athyglinni okkar og dýrmæta tímanum sem fæst okkar eiga nóg af. Tæknin er komin til að vera eins og oft er sagt og margt gott kemur í gegnum skjáinn. En það má ekki gleyma því sem er svo óskaplega mikilvægt fyrir þroska og velferð barna - tími til að leika sér frjálst, láta hugann reika og leyfa ímyndunaraflinu að takast á flug. Hvað get ég gert? Það er ýmislegt sem foreldrar geta gert til að ýta undir sjálfstæðan leik barna sinna. Hér eru nokkur dæmi um það sem reynst hefur okkur og þeim fjölskyldum sem við vinnum með vel: Passa áreitið og streituna í daglegu lífi. Ekki þarf að plana allar stundir og mikilvægt er að hafa svigrúm til að gera ekki neitt. Hafa skýrar reglur um hvenær skjátími er í boði og hvenær ekki. Ef reglurnar eru einfaldar og skýrar vita börnin að hverju þau ganga og minnkar það líkurnar á því að þau biðji um að fara í skjáinn í tíma og ótíma. Gott viðmið er að hafa amk. skjálausar stundir á morgnana (jafnvel um helgar), við matarborð og eftir kvöldmat. Hægt er að hafa tímaramma daglega sem má fara í skjáinn sem er fyrirfram ákveðinn og getur farið eftir aldri barnsins en passa að skjárinn taki ekki upp allar dauðar stundir á kostnað leiksins. Hér þurfa foreldrar einnig að huga að eigin skjátíma því þeir eru fyrirmyndir barna sinna. Eiga gæðastund með barninu strax eftir leik- eða grunnskóla. Börnin eru þá búin að vera í burtu frá heimili sínu í lengri tíma og hafa þörf fyrir samveru með foreldrum sínum. Ef byrjað er á því að setjast á gólfið með þeim og leika, lita með þeim eða taka þátt í verkefnum sem eru á þeirra forsendum, þau velja og þeim þykja skemmtileg erum við að fylla á tengslatankinn þeirra sem er orðinn frekar tómur eftir daginn. Gott að hafa í huga að hafa enga truflun líkt og ekki eigin síma nálægt. Þetta þarf ekki að vera langt, gott viðmið er 20 mínútur, hægt er að stilla klukku og svo þegar tíminn er búinn er hægt að fara að sinna verkefnum sem þarf að sinna. Þá er barnið búið að fá innihaldsríka samveru með foreldri og leikur jafnvel kominn af stað sem barnið getur svo haldið áfram með. Utandyra eru börnin gjarnan mun frjálsari og öflugri að leika sér sjálf heldur en innan veggja heimilisins. Að verja tíma í náttúrunni eflir athygli, hreysti og almenna vellíðan. Það þarf ekki að vera flóknara en svo að fara bara út og leyfa barninu að ráða för. Kannski komist þið út á róló en kannski er leiðin þangað meira spennandi fyrir barnið. Jafnvel stutt stund úti í fersku lofti gefur aukna orku og bætt skap. Börn eiga oft auðveldara með að leika sér sjálfstætt nálægt foreldrum sínum og kjósa það jafnvel frekar en að vera ein inni í herbergi. Þess vegna er sniðugt að þau hafi tækifæri til að leika sé í stofunni og/eða við eldhúsborðið. Hafa leikföng sjáanleg og aðgengileg þannig að börnin geti sjálf byrjað að leika án fyrirhafnar. Forðast að hafa of mikið af leikföngum í boði hverju sinni því það getur orðið til þess að barnið eigi erfiðara með að finna sér eitthvað að gera því valmöguleikarnir eru of yfirþyrmandi. Nota opinn efnivið svosem kubba, lausamuni, leir og liti sem gefur möguleika á frjálsri sköpun. Höfundar: Daðey Albertsdóttir er sálfræðingur á Geðheilsumiðstöð barna - HH og Domus Mentis Geðheilsustöð Sigrún Yrja Klörudóttir erfélagsráðgjafi og sjálfstætt starfandi ráðgjafi um leik barna hjá Leikvitund.is Ásgerður Arna Sófusdóttir er hjúkrunarfræðingur, teymisstýra í fjölskylduteymi hjá Geðheilsumiðstöð barna - HH og eigandi hjá Elfur Ráðgjöf
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Ætla stjórnvöld virkilega að eyðileggja eftirlaunasjóði verkafólks endanlega? Vilhjálmur Birgisson skrifar
Skoðun Heilbrigðistækni getur gjörbylt aðgengi og gæðum í heilbrigðisþjónustu Erla Tinna Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Yfir 90% ferðamanna eru ánægðir með dvöl sína á höfuðborgarsvæðinu Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar
Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun