Reykjavíkurborg leiðandi í húsnæðisuppbyggingu Sara Björg Sigurðardóttir skrifar 18. nóvember 2023 07:31 Tryggt þak yfir höfuðið er undirstaða daglegs lífs, það veitir öryggi og skjól sem öllum er lífsnauðsynlegt. Núna í vetrarbyrjun voru 2.853 íbúðir í byggingu í Reykjavík og fjölgar um rúmlega 12% milli ára, 2.884 íbúðir eru í samþykktar í deiliskipulagi og 2565 á byggingarhæfum lóðum. Í skipulagsferli eru rúmlega 9500 íbúðir og gert er ráð fyrir rúmlega 5.600 íbúðum á þróunarsvæðum. Síðustu fimm árin hafa risið, skv. talnavef Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar, í Reykjavík rúmlega 5600 íbúðir víðsvegar um borgina. Þegar þróun höfuðborgarsvæðisins fyrir sama tímabil er rýnd til samanburðar sést að byggðar hafa verið rúmlega 1600 íbúðir í Kópavogi, tæplega 1900 í Garðabæ, tæplega 1800 í Hafnarfirði, 33 á Seltjarnarnesi og rúmlega 500 í Mosfellsbæ samtals rúmlega 5800 íbúðir. Þegar aðrir landshlutar eru teknir saman þá hafa verið byggðar frá árinu 2018 rúmlega 6500 íbúðir. Hagkvæmt húsnæði fyrir ólíka hópa Ekkert sveitarfélag á landinu hefur lagt jafn mikla áherslu á að skapa umgjörð fyrir uppbyggingu óhagnaðardrifins húsnæðis fyrir jafn fjölbreytta hópa eins og Reykjavík. Á liðnum árum hafa risið tíu þúsund íbúðir risið, þar af 2123 með stofnframlögum. Við erum að tala um íbúðir fyrir fyrstu kaupendur og ungt fólk, námsmenn, búseturéttaríbúðir, almennar leiguíbúðir, félagslegar leiguíbúðir og íbúðir fyrir aldraða. Gert er ráð fyrir 5600 íbúðum til viðbótar næsta áratuginn. Til samanburðar er áhugavert að skoða tölur frá Húsnæðis- og mannvirkistofnunar og úthlutanir stofnframlaga til sveitarfélaganna í kringum okkur en frá árinu 2016 hafa verið byggðar 72 íbúðir í Kópavogi, 31 í Garðabæ, 204 í Hafnarfirði, 33 á Seltjarnarnesi, 19 í Mosfellsbæ samtals 359 íbúðir. Það er ótrúlegt að á 7 árum hafa risið færri íbúðir í þessum sveitarfélögum en byggðar voru í Reykjavík á síðasta ári. Samtök iðnaðarins án samfélagslegrar ábyrgðar Í umræðu síðustu missera hefur heyrist hátt í Samtökum iðnaðarins en þau telja að uppbygging íbúða stefni í ranga átt, draga þurfi úr stofnframlögum því þau ýti undir leigumarkað en ekki séreignastefnu. Þau beini uppbyggingu íbúða til í óhagnaðardrifinna húsnæðisfélaga. Samtökunum virðist þykja það slæmt að ríki og sveitarfélög ýti undir uppbyggingu leiguíbúða. En uppbygging hagkvæms húsnæðis fyrir ólíka hópa er þarft og mikilvægt leið til að skapa fólkinu sem hér býr og starfar öruggt húsaskjól. Óhagnaðardrifin húsnæðisfélög eru lykilaðilar í því árferði sem við lifum við nú á dögum. Reynslan hefur sýnt að slík félög byggja um leið og lóð er úthlutað – enda er markmiðið ekki hagnaður heldur að tryggja öruggt húsnæði fyrir sitt fólk. Viðhorf Samtaka iðnaðarins eru með ólíkindum þegar haft er í huga hvað öruggt og got húsnæði er mikilvægt fyrir okkur öll sér í lagi þegar húsnæði er hornsteinn í grunnþörf mannsins, tryggir í festu í hversdagsleikanum. Verktakar á valdi skammtímahugsunar Einkennileg sýn verktaka hefur líka verið áberandi síðustu misseri. Staðlausar fullyrðingar um að engar lóðir séu til, að þéttingarreitir séu óraunhæf lausn, of fáar íbúðir fást úr þéttingunni, verktakar geti ekki gengið að lóðunum, þær séu ekki nægilega margar og enginn geti gert hlutina jafn hratt og verktakar. Nú sé þörf á að brjóta nýtt land undir nýja byggð. Annað hefur komið á daginn. Það sést á þeirri gríðarlegu uppbyggingu á sem hefur á sér stað á þéttingareitum í borginni undanfarin ár. Það hefur til að mynda komið í ljós að fjárfestar hafa mikla tiltrú á þróunarásum Borgarlínu. Markaðurinn hefur trú á samvinnu Ríkis og sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu, hefur trú á Samgöngusáttmálann, hefur trú á þéttingu byggðar í gegnum aðalskipulag Reykjavíkur og Svæðaskipulag höfuðborgarsvæðisins. Það er sýnin sem nú ræður för á húsnæðismarkaðnum. Framtíðarborgin hefur tekið á sig mynd, lagður hefur verið grunnur að samfélagi sem byggir á fjölbreyttari samgöngumátum og fylgir ábyrgri stefnu í loftslagsmálum í anda Græna plansins. Þétting byggðar er lífsgæða- og loftslagsmál Með því að nýta betur það húsnæði sem fyrir er, lengja í líftíma þess, byggja þéttar og notast við þá innviði sem búið er að fjárfesta í, er hægt að draga úr þörf fyrir nýjar byggingar, innviði þeim tengdum og þar með minnka kolefnisfótspor uppbyggingar og samgangna. Sjálfbærri og vistvænni borg er markmiðið. Þétting byggðar er loftslagsmál því þéttingin býður upp á nýja lausn í samgöngum, vistvænum og fjölbreyttum ferðamálum. Vegalengdir til og frá vinnu, skóla og þjónustu styttast – minni umferð, minna svifryk, betri loftgæði. Þannig sparast ekki bara tími heldur líka fjárfesting við uppbyggingu nýrra umferðarmannvirkja. Það er dýrt að brjóta nýtt land og ekkert er til sem heitir ódýrar lóðir. Því virkar málflutningur Samtaka iðnaðarins og fáeinna verktaka eins og vandræðaleg tilraun til að tala uppbyggingu síðustu ára niður, gera lítið úr þeirri staðreynd að Reykjavíkurborg hefur endurreist félagslega húsnæðiskerfið, hefur leitt uppbyggingu húsnæðis á landsvísu og er með skýra framtíðarsýn. Reykjavík dregur vagninn. Við getum verið stolt af því! Höfundur er varaborgarfulltrúi Samfylkingarinnar í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Samfylkingin Húsnæðismál Umhverfismál Samgöngur Borgarlína Sara Björg Sigurðardóttir Reykjavík Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Sjá meira
Tryggt þak yfir höfuðið er undirstaða daglegs lífs, það veitir öryggi og skjól sem öllum er lífsnauðsynlegt. Núna í vetrarbyrjun voru 2.853 íbúðir í byggingu í Reykjavík og fjölgar um rúmlega 12% milli ára, 2.884 íbúðir eru í samþykktar í deiliskipulagi og 2565 á byggingarhæfum lóðum. Í skipulagsferli eru rúmlega 9500 íbúðir og gert er ráð fyrir rúmlega 5.600 íbúðum á þróunarsvæðum. Síðustu fimm árin hafa risið, skv. talnavef Húsnæðis- og mannvirkjastofnunar, í Reykjavík rúmlega 5600 íbúðir víðsvegar um borgina. Þegar þróun höfuðborgarsvæðisins fyrir sama tímabil er rýnd til samanburðar sést að byggðar hafa verið rúmlega 1600 íbúðir í Kópavogi, tæplega 1900 í Garðabæ, tæplega 1800 í Hafnarfirði, 33 á Seltjarnarnesi og rúmlega 500 í Mosfellsbæ samtals rúmlega 5800 íbúðir. Þegar aðrir landshlutar eru teknir saman þá hafa verið byggðar frá árinu 2018 rúmlega 6500 íbúðir. Hagkvæmt húsnæði fyrir ólíka hópa Ekkert sveitarfélag á landinu hefur lagt jafn mikla áherslu á að skapa umgjörð fyrir uppbyggingu óhagnaðardrifins húsnæðis fyrir jafn fjölbreytta hópa eins og Reykjavík. Á liðnum árum hafa risið tíu þúsund íbúðir risið, þar af 2123 með stofnframlögum. Við erum að tala um íbúðir fyrir fyrstu kaupendur og ungt fólk, námsmenn, búseturéttaríbúðir, almennar leiguíbúðir, félagslegar leiguíbúðir og íbúðir fyrir aldraða. Gert er ráð fyrir 5600 íbúðum til viðbótar næsta áratuginn. Til samanburðar er áhugavert að skoða tölur frá Húsnæðis- og mannvirkistofnunar og úthlutanir stofnframlaga til sveitarfélaganna í kringum okkur en frá árinu 2016 hafa verið byggðar 72 íbúðir í Kópavogi, 31 í Garðabæ, 204 í Hafnarfirði, 33 á Seltjarnarnesi, 19 í Mosfellsbæ samtals 359 íbúðir. Það er ótrúlegt að á 7 árum hafa risið færri íbúðir í þessum sveitarfélögum en byggðar voru í Reykjavík á síðasta ári. Samtök iðnaðarins án samfélagslegrar ábyrgðar Í umræðu síðustu missera hefur heyrist hátt í Samtökum iðnaðarins en þau telja að uppbygging íbúða stefni í ranga átt, draga þurfi úr stofnframlögum því þau ýti undir leigumarkað en ekki séreignastefnu. Þau beini uppbyggingu íbúða til í óhagnaðardrifinna húsnæðisfélaga. Samtökunum virðist þykja það slæmt að ríki og sveitarfélög ýti undir uppbyggingu leiguíbúða. En uppbygging hagkvæms húsnæðis fyrir ólíka hópa er þarft og mikilvægt leið til að skapa fólkinu sem hér býr og starfar öruggt húsaskjól. Óhagnaðardrifin húsnæðisfélög eru lykilaðilar í því árferði sem við lifum við nú á dögum. Reynslan hefur sýnt að slík félög byggja um leið og lóð er úthlutað – enda er markmiðið ekki hagnaður heldur að tryggja öruggt húsnæði fyrir sitt fólk. Viðhorf Samtaka iðnaðarins eru með ólíkindum þegar haft er í huga hvað öruggt og got húsnæði er mikilvægt fyrir okkur öll sér í lagi þegar húsnæði er hornsteinn í grunnþörf mannsins, tryggir í festu í hversdagsleikanum. Verktakar á valdi skammtímahugsunar Einkennileg sýn verktaka hefur líka verið áberandi síðustu misseri. Staðlausar fullyrðingar um að engar lóðir séu til, að þéttingarreitir séu óraunhæf lausn, of fáar íbúðir fást úr þéttingunni, verktakar geti ekki gengið að lóðunum, þær séu ekki nægilega margar og enginn geti gert hlutina jafn hratt og verktakar. Nú sé þörf á að brjóta nýtt land undir nýja byggð. Annað hefur komið á daginn. Það sést á þeirri gríðarlegu uppbyggingu á sem hefur á sér stað á þéttingareitum í borginni undanfarin ár. Það hefur til að mynda komið í ljós að fjárfestar hafa mikla tiltrú á þróunarásum Borgarlínu. Markaðurinn hefur trú á samvinnu Ríkis og sveitarfélaga á höfuðborgarsvæðinu, hefur trú á Samgöngusáttmálann, hefur trú á þéttingu byggðar í gegnum aðalskipulag Reykjavíkur og Svæðaskipulag höfuðborgarsvæðisins. Það er sýnin sem nú ræður för á húsnæðismarkaðnum. Framtíðarborgin hefur tekið á sig mynd, lagður hefur verið grunnur að samfélagi sem byggir á fjölbreyttari samgöngumátum og fylgir ábyrgri stefnu í loftslagsmálum í anda Græna plansins. Þétting byggðar er lífsgæða- og loftslagsmál Með því að nýta betur það húsnæði sem fyrir er, lengja í líftíma þess, byggja þéttar og notast við þá innviði sem búið er að fjárfesta í, er hægt að draga úr þörf fyrir nýjar byggingar, innviði þeim tengdum og þar með minnka kolefnisfótspor uppbyggingar og samgangna. Sjálfbærri og vistvænni borg er markmiðið. Þétting byggðar er loftslagsmál því þéttingin býður upp á nýja lausn í samgöngum, vistvænum og fjölbreyttum ferðamálum. Vegalengdir til og frá vinnu, skóla og þjónustu styttast – minni umferð, minna svifryk, betri loftgæði. Þannig sparast ekki bara tími heldur líka fjárfesting við uppbyggingu nýrra umferðarmannvirkja. Það er dýrt að brjóta nýtt land og ekkert er til sem heitir ódýrar lóðir. Því virkar málflutningur Samtaka iðnaðarins og fáeinna verktaka eins og vandræðaleg tilraun til að tala uppbyggingu síðustu ára niður, gera lítið úr þeirri staðreynd að Reykjavíkurborg hefur endurreist félagslega húsnæðiskerfið, hefur leitt uppbyggingu húsnæðis á landsvísu og er með skýra framtíðarsýn. Reykjavík dregur vagninn. Við getum verið stolt af því! Höfundur er varaborgarfulltrúi Samfylkingarinnar í Reykjavík.
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar