Í orði en ekki á borði Áslaug Inga Kristinsdóttir skrifar 11. september 2024 12:33 Borgarfulltrúar mynda stjórn borgarinnar og búa yfir miklu valdi sem vandmeðfarið er. Sjálf tel ég það ákveðið ábyrgðarleysi af hálfu Velferðarráðs að skipa rétt rúmlega tvítuga konu sem jafnframt er yngsti borgarfulltrúi sögunnar yfir nefnd sem tekur á jafn viðkvæmum og flóknum málum sem Áfrýjunarnefnd Velferðarráðs gerir í viku hverri. Ástæðan fyrir að ég nefni þetta er vegna þess að ég er einstæð langveik kona sem á von á mínu fyrsta barni. Í gegnum félagsráðgjafa minn í þjónustumiðstöðinni var sótt um næturstuðning við ófæddu dóttur mína til eins mánaðar og kom það okkur satt að segja mikið á óvart að fá synjun á nauðsynlegum stuðningi hjá þessari nefnd. Í ljósi þess hversu stutt er í fæðinguna neyddist ég til að halda áfram baráttu í leit að stuðningi fyrir sjálfa mig og ófædda barnið mitt jafnvel þótt að ég væri komin með hjartsláttarvanda vegna langvarandi streitu, of háan púls, alltof háan blóðþrýsting, kvíða og langtíma svefnvanda. Samt vissi ég að það besta fyrir mig og heilsu okkar mæðgna væri að ná góðri hvíld í aðdraganda fæðingarinnar. Það var ekki fyrr en læknir minn fyrirskipaði mér að taka því rólega vegna hættu á meðgöngueitrun að ég ákvað að setja heilsuna í forgang og sleppti að mestu tökum á áhyggjum mínum og reyndi að hugsa ekki um allar hindranarnir sem ég hafði þurft að mæta á sjálfri meðgöngunni, sem margar hverjar voru enn óleystar. Mér skilst að þegar mál mitt var tekið fyrir á fundinum hjá áfrýjunarnefndinni hafi einungis Magnea Gná, formaður nefndarinnar setið fundinn, ásamt deildarstjóri Velferðarsviðs Reykjavíkurborgar. Því veit ég að ef þessi tiltekni borgarfulltrúi hefði kynnt sér málið betur og tekið upplýstari ákvörðun útfrá innsæi sínu, hefði ég ekki þurft í kjölfarið að fara í gegnum dagana á eftir á hnefanum og taka upp baráttuanda aðgerðarsinnans til að geta búið mér og barni mínu gott líf fyrst um sinn. Ég undirstrika það ég er ekki einungis að gagnrýna ungan aldur viðkomandi borgarfulltrúa heldur einnig reynsluleysi hennar þegar kemur að þessum málaflokki. Þessi borgarfulltrúi Framsóknar lét birta pistil eftir sig um liðna helgi þar sem hún skrifaði um mikilvægi stuðnings við barnafjölskyldur í Reykjavík. Eftir að ég las skrifin fylltist ég reiði, eitthvað sem gerist í raun sárasjaldan. Mér fannst ótækt að manneskja í forréttindastöðu líkt og hún hefði það í sér að birta skrif um málefni ungra barna þegar hún er greinilega er orðin of samdauna kerfinu til að taka sjálfstæðar ákvarðanir um málefni borgarbúa í Reykjavík sem jafnframt búa við jaðarsetningu vegna stöðu sinnar líkt og á við í mínu tilfelli. Þessa dagana er ég í innlögn á Landspítala og einungis tímaspurnsmál hvenær kemur að fæðingunni. Í kringum mig er hópur af fagfólki að reyna að redda hinu og þessu svo að allt gangi upp að lokum. Á meðan reyni ég að sýna æðruleysi, sem er ekki auðvelt þegar maður upplifir sig vanmáttuga gagnvart kerfum sem eiga að grípa mann en gera gjarnan hið þveröfuga. Það sem hefur hjálpað mér að undanförnu er hversu góða ég á að, bæði fjölskyldu og vini sem sýnt hafa mér mikinn stuðning. Vonandi get ég fengið að njóta þess að verða móðir þegar dóttir mín kemur í heiminn og sloppið við það að mestu að vera algjör kvíðahrúga eins og mér hefur liðið undanfarna mánuði. Guð gefi mér æðruleysi til að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt, kjark til að breyta því sem ég get breytt og vit til að greina þar á milli. Höfundur er fulltrúi ÖBÍ í Aðgengis- og samráðsnefnd í málefnum fatlaðs fólks í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Áslaug Inga Kristinsdóttir Málefni fatlaðs fólks Reykjavík Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leiðsögundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Borgarfulltrúar mynda stjórn borgarinnar og búa yfir miklu valdi sem vandmeðfarið er. Sjálf tel ég það ákveðið ábyrgðarleysi af hálfu Velferðarráðs að skipa rétt rúmlega tvítuga konu sem jafnframt er yngsti borgarfulltrúi sögunnar yfir nefnd sem tekur á jafn viðkvæmum og flóknum málum sem Áfrýjunarnefnd Velferðarráðs gerir í viku hverri. Ástæðan fyrir að ég nefni þetta er vegna þess að ég er einstæð langveik kona sem á von á mínu fyrsta barni. Í gegnum félagsráðgjafa minn í þjónustumiðstöðinni var sótt um næturstuðning við ófæddu dóttur mína til eins mánaðar og kom það okkur satt að segja mikið á óvart að fá synjun á nauðsynlegum stuðningi hjá þessari nefnd. Í ljósi þess hversu stutt er í fæðinguna neyddist ég til að halda áfram baráttu í leit að stuðningi fyrir sjálfa mig og ófædda barnið mitt jafnvel þótt að ég væri komin með hjartsláttarvanda vegna langvarandi streitu, of háan púls, alltof háan blóðþrýsting, kvíða og langtíma svefnvanda. Samt vissi ég að það besta fyrir mig og heilsu okkar mæðgna væri að ná góðri hvíld í aðdraganda fæðingarinnar. Það var ekki fyrr en læknir minn fyrirskipaði mér að taka því rólega vegna hættu á meðgöngueitrun að ég ákvað að setja heilsuna í forgang og sleppti að mestu tökum á áhyggjum mínum og reyndi að hugsa ekki um allar hindranarnir sem ég hafði þurft að mæta á sjálfri meðgöngunni, sem margar hverjar voru enn óleystar. Mér skilst að þegar mál mitt var tekið fyrir á fundinum hjá áfrýjunarnefndinni hafi einungis Magnea Gná, formaður nefndarinnar setið fundinn, ásamt deildarstjóri Velferðarsviðs Reykjavíkurborgar. Því veit ég að ef þessi tiltekni borgarfulltrúi hefði kynnt sér málið betur og tekið upplýstari ákvörðun útfrá innsæi sínu, hefði ég ekki þurft í kjölfarið að fara í gegnum dagana á eftir á hnefanum og taka upp baráttuanda aðgerðarsinnans til að geta búið mér og barni mínu gott líf fyrst um sinn. Ég undirstrika það ég er ekki einungis að gagnrýna ungan aldur viðkomandi borgarfulltrúa heldur einnig reynsluleysi hennar þegar kemur að þessum málaflokki. Þessi borgarfulltrúi Framsóknar lét birta pistil eftir sig um liðna helgi þar sem hún skrifaði um mikilvægi stuðnings við barnafjölskyldur í Reykjavík. Eftir að ég las skrifin fylltist ég reiði, eitthvað sem gerist í raun sárasjaldan. Mér fannst ótækt að manneskja í forréttindastöðu líkt og hún hefði það í sér að birta skrif um málefni ungra barna þegar hún er greinilega er orðin of samdauna kerfinu til að taka sjálfstæðar ákvarðanir um málefni borgarbúa í Reykjavík sem jafnframt búa við jaðarsetningu vegna stöðu sinnar líkt og á við í mínu tilfelli. Þessa dagana er ég í innlögn á Landspítala og einungis tímaspurnsmál hvenær kemur að fæðingunni. Í kringum mig er hópur af fagfólki að reyna að redda hinu og þessu svo að allt gangi upp að lokum. Á meðan reyni ég að sýna æðruleysi, sem er ekki auðvelt þegar maður upplifir sig vanmáttuga gagnvart kerfum sem eiga að grípa mann en gera gjarnan hið þveröfuga. Það sem hefur hjálpað mér að undanförnu er hversu góða ég á að, bæði fjölskyldu og vini sem sýnt hafa mér mikinn stuðning. Vonandi get ég fengið að njóta þess að verða móðir þegar dóttir mín kemur í heiminn og sloppið við það að mestu að vera algjör kvíðahrúga eins og mér hefur liðið undanfarna mánuði. Guð gefi mér æðruleysi til að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt, kjark til að breyta því sem ég get breytt og vit til að greina þar á milli. Höfundur er fulltrúi ÖBÍ í Aðgengis- og samráðsnefnd í málefnum fatlaðs fólks í Reykjavík.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar
Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun