Inn­lendur íþróttannáll 2023: Ofur­hetja, silfurmaður og enda­lausa biðin á enda

Vísir hefur tekið saman nokkrar af þessum stærstu stundum íslenska íþróttafólksins á árinu 2023.

Íslensku boltalandsliðin hafa kannski oft gert betri hluti en á þessu ári en það munaði þó ekki miklu að þau upplifðu ævintýri.

Körfuboltalandsliðið hjá körlunum var þannig bara einu skoti frá því að tryggja sig inn á sitt fyrsta heimsmeistaramót og karlalandsliðið í fótbolta fær tækifæri til að komast á EM í umspilsleikjum í mars.

Kvennalandsliðið í handbolta fór á sitt fyrsta stórmót í ellefu ár og endaði með að koma með Forsetabikarinn heim eftir að hafa verið aðeins einu marki frá milliriðlinum. Kvennalandsliðið í fótbolta endaði erfitt ár með sögulegum sigri á Dönum á danskri grundu.

Karlalið Breiðabliks skrifaði nýjan kafla í sögu íslenskrar knattspyrnu með því að komast alla leið í riðlakeppni Sambandsdeildarinnar en fórnarkostnaður var kannski sá að árangur liðsins heima fyrir var ekki upp á marga fiska.

Víkingar áttu magnað ár þar sem þeir unnu tvöfalt hjá körlunum og kvennaliðið vann einnig alla þrjá titla í boði þar á meðal urðu Víkingskonur fyrsta b-deildarliðið til að vinna bikarinn hjá konunum. Valskonur urðu Íslandsmeistarar þriðja árið í röð.

Eyjamenn kvöddu þjálfarann sinn Erling Richardsson með Íslandsmeistaratitli í handboltanum en Eyjamenn náðu þó ekki að vinna titilinn hjá báðum kynjum því meiðslahrjáðir deildar- og bikarmeistarar kvennaliðs ÍBV sprungu á limminu í lokin og Valskonur urðu Íslandsmeistarar.

Valur varð líka Íslandsmeistari kvenna í körfubolta og náðu því öll kvennalið félagsins, í fótbolta, handbolta og körfubolta að vinna þann stóra og jafna um leið sama afrek frá árinu 2019.

Íslandsmeistaratitil karla í körfubolta vannst annað árið í röð eftir oddaleik á milli Vals og Tindastóls á Hlíðarenda en að þessu sinni höfðu Stólarnir betur. Tindastóll komst fyrst upp í úrvalsdeildina 1988 og Stólarnir höfðu margt oft komist í lokaúrslitin en aldrei unnið þann stóra. Nú náðu þeir loksins að enda eina lengstu bið sögunnar og þar munaði miklu að fá sigurvegarann Pavel Ermolinskij í þjálfarastólinn í janúar. Pavel talaði trúna í sína menn og breytti strögglandi liði í besta lið landsins.

Íþróttafólkið okkar náði mörgum hápunktum á árinu þar sem þau héldu um leið nafni þjóðar sinnar hátt á lofti.

Við eignuðumst íslenska ofurhetju í úrslitum Meistaradeildarinnar í handbolta þegar Gísli Þorgeir Kristjánsson fór úr axlarlið í undanúrslitunum en mætti daginn eftir og leiddi sína menn til sigurs í úrslitaleiknum Gísli var valinn besti leikmaðurinn eftir að hafa boðið upp á hetjulega frammistöðu á stærsta sviðinu.

Anton Sveinn McKee fékk langþráða medalíu í um hálsinn á Evrópumótinu í 25 metra laug í desember þegar hann vann silfur í 200 metra bringusundi. Gleðin leyndi sér ekki enda stór stund fyrir Anton og íslenskt sund. Fyrstu íslensku verðlaunin á stórmóti í sundi í sjö ár og fyrstu verðlaun karlsundamanns síðan 2006.

Sterkar stelpur minntu líka á sig á árinu. Kristín Þórhallsdóttir vann til silfurverðlauna á heimsmeistaramótinu í klassískum kraftlyftingum, Sóley Margrét Jónsdóttir varð Evrópumeistari í kraftlyftingum með búnaði og fékk silfur á HM og Eygló Fanndal Sturludóttir varð á árinu fyrsta íslenska konan til að snara hundrað kílóum og margbætti í framhaldinu Íslandsmetin sín. Eygló er í harðri baráttu um keppnisrétt á Ólympíuleikunum í París næsta sumar.

Andrea Kolbeinsdóttir átti einn ótrúlegasta dag í manna minnum í mars þegar hún varð Íslandsmeistari í skíðagöngu um morguninn og setti síðan nýtt Íslandsmet í í 5000 metra hlaupi seinna sama dag.

Hér fyrir neðan má nokkra íslenska hápunkta frá íþróttaárinu 2023.