Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar 14. ágúst 2025 21:02 Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Skoðun Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Ég frétti af konu sem hefur árum saman verið beitt ofbeldi af hendi maka síns. Frá upphafi sambands þeirra hefur maki hennar beitt hana miklu andlegu, líkamlegu, kynferðislegu og fjárhagslegu ofbeldi. Hún hefur látið sig hafa þetta enda hefur hún ekki í önnur hús að venda, er skuldbundin manninum og á með honum börn. Dag einn brast eitthvað hjá henni og hún réðst á maka sinn með kjafti og klóm. Hann var þá búinn að ganga þannig í skrokk á henni að hún missti fóstur. Hann var þá líka farinn að beita börnin grófu ofbeldi. Það gat hún ekki horft upp á, réðst á manninn og barði hann í hausinn með því sem hendi var næst. Maðurinn hlaut áverka og mun líklega bera ör eftir árásina það sem eftir er. Hann brást auðvitað ókvæða við og hefur nú aukið ofbeldi sitt til muna. Enda konan í hans augum sturluð og óalandi. Ekki nokkur leið fyrir manninn að búa með svona brjálaðri konu. Honum finnst hreinlega stafa af henni mikil ógn og að hann þurfi að beita öllum tiltækum ráðum til að hafa hemil á henni. Nú er svo komið að konan er fangi á eigin heimili í bráðum tvö ár. Hann hefur einangrað hana frá umheiminum, tekið af henni öll fjárráð og hleypir henni ekki út úr húsi. Börnin eru líka föst heima í hræðilegum aðstæðum. Þau fá ekki nægan mat og hafa ekki getað leitað til læknis með lífshættuleg veikindi sín. Segja má að þau séu nú í verulegri lífshættu, vannærð, veik og vonlaus, auk þess sem karlinn beitir þau enn miklu líkamlegu ofbeldi og ekki ólíklegt að hann muni á endanum hreinlega drepa þau öll. Vinir og nánustu fjölskyldumeðlimir konunnar hafa frá upphafi reynt að aðstoða konuna og vekja athygli á bágri stöðu hennar. Augljóslega er þarna eitthvað alls ekki í lagi og eitthvað þarf að breytast. En hvað? Hvert er vandamálið hérna? Er það konan? Er það hún sem er vandamálið, greinilega orðin ofbeldishneigð í örvæntingu sinni? Eða er það kannski maki hennar? Ég held að lang flestir myndu segja já, það er makinn sem er vandamálið og það þarf að draga hann til ábyrgðar og stöðva þannig ofbeldið. En þar vandast málin. Maðurinn er mikils metinn í samfélaginu. Hann er ríkur maður og rekur fleiri en eitt fyrirtæki í bænum, veitir mörgum atvinnu og fyrirtæki hans veita þjónustu sem enginn vill vera án. Hann er líka besti vinur bæjarstjórans og tengist fólkinu sterkum böndum sem allt á og öllu stjórnar í samfélaginu. Háværar raddir vina og fjölskyldu konunnar drukkna í röddum þeirra ríku og valdamiklu. Enginn vill fórna sínum auði, sínum völdum, sínum lífsgæðum. Auk þessa, lenti maðurinn sjálfur í einelti af hendi bæjarbúa þegar hann var barn. Einelti í raun vægt til orða tekið því hann var hreinlega beittur ofbeldi. Bæjarbúar eru því upp til hópa með óstjórnlegan móral. Aumingjans maðurinn á svo bágt. Ekki nóg með að hann hafi verið beittur grófu ofbeldi í æsku heldur á hann nú líka konu sem er svona sturluð, óalandi og ómöguleg. Enginn treystir sér til að draga hann til ábyrgðar fyrir það grófa ofbeldi sem hann hefur sjálfur beitt. Eða hvað, þorir einhver? Ef einhver skilur ekki hvert er verið að fara með þessari frásögn þá tek ég fram að ekki er um raunverulegt dæmi að ræða, heldur er frásögnin sett fram til þess að vekja fólk til umhugsunar um stöðu mála í Palestínu. Höfundur er sjálfstætt starfandi sálfræðingur og félagsmaður í Félaginu Ísland - Palestína.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun