A Genuinely Inclusive University Giti Chandra skrifar 23. mars 2025 07:03 Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Rektorskjör við Háskóla Íslands Mest lesið Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Reiði og bjartsýni á COP30 Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Heldur málþófið áfram? Bolli Héðinsson skrifar Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Tolladeilur og hagsmunavörn í alþjóðaviðskiptum Eiríkur Björn Björgvinsson skrifar Skoðun Betra námsumhverfi fyrir börn í Reykjavík Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir skrifar Skoðun Fjárfesting til framtíðar - Fjárfestum í börnum Karólína Helga Símonardóttir skrifar Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Nóvember er tími netsvikara Gústaf Steingrímsson skrifar Skoðun Hvernig eigum við að mæta gervigreind í skólanum? Geir Finnsson skrifar Skoðun Valkvæð Sýn Hallmundur Albertsson skrifar Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar Skoðun Virkjanir í byggð – er farið að lögum? Gerður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Þögnin, skömmin og kerfið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Logndagur eins og þessi – hugleiðing um vindorkuna Einar Sveinbjörnsson skrifar Skoðun Er hægt að sigra frjálsan vilja? Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Það þarf bara rétta fólkið Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar Skoðun Hver er uppruni íslam? Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvað þýðir „að vera nóg“ Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Nýjar lóðir í betri og bjartari borg Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Tími kominn til að hugsa um landið allt Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Milljarðakostnaður sérfræðinga Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Magnús Karl Magnússon and I had our first conversation about the University of Iceland as a genuinely inclusive space when I approached him early last year with regard to a project I was doing. Those conversations intensified when he reached out to me a few months ago because of my work in connection with gender equality and decolonizing higher education. I was impressed by his willingness to connect to people working in areas other than his own. As our discussion has progressed, I have seen how integral these concerns are to his vision of the University, its role and its internal organization. The many, extensive, conversations have ranged over a wide array of issues that have focused on the changing demographics of the University of Iceland how the now 15-20% of foreign-origin students, faculty, and administrative and service staff experience HI. Along with colleagues, we have discussed the evolving challenges of the classroom in terms of curricula, pedagogy, and interpersonal dynamics, and thought extensively about how the different origins of students and faculty impact the process of learning that is central to the University. We have looked at the ways in which the University space can be made even more accessible to people with different physical and intellectual needs. In all of these, Magnús has listened attentively, spoken to each issue with knowledge and compassion, taken suggestions seriously, and thought of solutions and innovative approaches to each issue raised. I am convinced that Magnús is deeply serious about the need to improve the University as an inclusive space for everyone. From developing the idea of a committee comprising students, faculty, and administrative staff that would look into the social and ethical aspects of the University’s investments and collaborations and advise the rector on these concerns, to the overhauling of the sexual harassment complaints mechanism so that it is more effective and accessible, to making University websites more accessible for the neuro-divergent, he recognizes that nurturing diversity will make our University stronger in every respect. Magnús has demonstrated a practical knowledge of how the University is run, how it can rise to ever-changing challenges of finances, political situations, and solidarity-building, and what the position of the rector can do to institute systemic, structural, change. He has been thinking about and advocating for the University publicly for decades now, which is amply evident in this kind of careful, practice-based, attention to the University’s running and a genuine investment in its place in society. This investment can be seen in the fact that I was only one among hundreds of students, administrators, and faculty with whom he has had similar conversations over the last many months. Anyone similarly invested will appreciate the value of Magnús as rector. Höfundur er fræðimaður við Háskóla Íslands (Associate Professor at the University of Iceland).
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun
Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Á sjötugsaldri inn í nýja iðnbyltingu: Ferðalagið mitt og tækifæri Íslands í gervigreind Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Kæra foreldri, verður barnið þitt af verulegum árs- og ævitekjum ? Jón Pétur Zimsen skrifar
Skoðun Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir skrifar
Skoðun Frá stressi í sjálfstraust: Skrefin sem skipta máli á prófatíma Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju er ekki hægt að framfylgja ákvörðunum Útlendingastofnunar? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Keflavíkurlausnin: Innflytjendadómstóll gæti sparað okkur milljarða Ómar R. Valdimarsson skrifar
Skoðun Má (ég) banna börnum að nota móðurmál í skólanum? Donata Honkowicz Bukowska,Fríða Bjarney Jónsdóttir,Hermína Gunnþórsdóttir,Renata Emilsson Pesková skrifar
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Draumurinn um jafna foreldraábyrgð sem varð að martröð þolenda ofbeldis í nánum samböndum Sigrún Sif Eyfeld Jóelsdóttir,Kolbrún Dögg Arnardóttir Skoðun