Frelsissviptir Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar 22. október 2024 13:00 Afstaða, félag fanga og annarra áhugamanna um bætt fangelsismál og betrun, fagnar 20 ára afmæli sínu í janúar á næsta ári. Við höfum öll þessi ár barist fyrir að hlustað sé á raddir frelsissviptra og beittum okkur sérstaklega fyrir því að OPCAT samningur Sameinuðu þjóðanna yrði fullgiltur hér á landi. OPCAT er valfrjáls bókun við samning Sameinuðu þjóðanna gegn pyntingum, og annarri grimmilegri, ómannlegri eða vanvirðandi refsingu. Bókunin var samþykkt á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 18. desember 2002 og undirrituð af hálfu Íslands 23. september 2003. [1] Í bókuninni er m.a. kveðið á um að eftirliti með öllum stöðum sem vista frelsissvipta skuli komið á fót innan hvers aðildarríkis. Afstaða þrýsti mikið á að OPCAT bókunin yrði fullgilt sem gerðist þó ekki fyrr en árið 2018, 15 árum eftir að Ísland undirritaði bókunina – sem var undirrituð af forseta Ísland 29. janúar 2019. Umboðsmaður Alþingis annast eftirlit á grundvelli bókunarinnar hér á landi. Sambærilegt fyrirkomulag tíðkast annars staðar á Norðurlöndunum og víða í Evrópu. Lögum um umboðsmann Alþingis var breytt með lögum sem tóku gildi 8. janúar 2019 og honum falið umrætt eftirlit.[2] Nánar er fjallað um þetta verkefni í lögum nr. 147/2018, um breytingu á lögum nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, með síðari breytingum (OPCAT-eftirlit), sem samþykkt voru á Alþingi 13. desember 2018. Þegar bókunin var fullgilt sagði Guðlaugur Þór Þórðarson, þáverandi utanríkisráðherra: „Ég fagna því að nú sé búið sé að fullgilda þessa bókun við samning Sameinuðu þjóðanna gegn pyntingum. Þótt dæmi um pyntingar eða aðra grimmilega eða vanvirðandi meðferð séu sem betur fer fá á Íslandi, að minnsta kosti í seinni tíð, er þessi áfangi mikilvægur liður í að tryggja að slíkt viðgangist ekki. Við getum aldrei liðið pyntingar, hvorki hér á landi né erlendis“ Markmið heimsókna OPCAT eftirlitsins er að hindra pyndingar eða aðra grimmilega, ómannlega eða vanvirðandi meðferð, einkum með því að fyrirbyggja að áhættusamar aðstæður skapist. Umboðsmaður getur enn fremur látið í ljós álit sitt á því hvort atriði sem varða starfsemi stofnunar eða heimilis, auk atriða sem varða meðferð og aðbúnað þeirra sem sviptir hafa verið frelsi sínu, séu andstæð sjónarmiðum um mannúð og mannvirðingu. Getur umboðsmaður beint tilmælum til þeirra sem sæta eftirliti hans sem miða að því að bæta meðferð og aðbúnað frelsissviptra einstaklinga og að því að fyrirbyggja pyndingar og aðra grimmilega, ómannúðlega eða vanvirðandi meðferð eða refsingu. Hverjir eru frelsissviptir? Eðlilegt er að almenningur geri sér ekki almennilega grein fyrir hverjir það eru sem eru frelsissviptir, enda er þar um að ræða fólk í ólíkum aðstæðum; fólk sem vistað er á dvalar- og hjúkrunarheimilum, í barnaverndarúrræðum eins og Stuðlum, geðdeildum (þ.m.t. réttargeðdeildinni á Kleppspítala), í úrræðum fyrir fatlað fólk, á lögreglustöðvum – og auðvitað þeir sem eru í fangelsum. Umboðsmaður Alþingis, Skúli Magnússon, sem lét af embætti um síðustu mánaðamót, hefur sagt að þó umboðsmaður sé ekki réttarskipandi – og standi fyrir utan stjórnkerfið, telji hann engu að síður að heilabilað fólk á lokuðum deildum hafi verið frelsissvipt án laga. Hann tekur reyndar fram að starfsfólk á slíkum deildum ræki starfa sinn af fagmennsku og alúð í góðum tilgangi og sé því ekki að lýsa hræðilegu ástandi, en telur hins vegar að lagalega sé þetta mál ófullkomið. „Og frá lagalegu sjónarhóli er þetta svona, getum við sagt, eiginlega sviðin jörð. [...] Það megi segja að sumt af þessu fari fram í hálfgerðu lagalegu tómarúmi. Inni á lokuðum deildum hjúkrunarheimila.“ Fólk sem sé meira eða minna lögráða – sem sé samt lokað inni á stofnun. „Það sé engin lagaheimild til þess.“ Um þessi tilfelli þurfi að koma einhvers konar regluverk.[3] Samhæfingarleysið lekur niður stjórnkerfið eins og sulta Umboðsmaður Alþingis sagði í viðtalinu við RÚV samhæfingarleysi stjórnvalda vera víða: „Það þarf að koma fanga á Litla-Hrauni, sem er í geðrofsástandandi, inn á bráðamóttöku geðdeildar. Það þarf að koma barni á Stuðlum inn á BUGL. Lögregla situr uppi með mann sem hún telur ekki eiga heima í fangaklefa, heldur eiga heima á heilbrigðisstofnun og svo framvegis“ en þetta væri ekki að gerast, sagði umboðsmaður Alþingis í viðtali við Björn Þór Sigbjörnsson á Morgunvakt Rásar2. Sagði hann að svo virtist sem „kerfin“ væru ekki að tala saman og að einstaklingarnir yrðu því utangarðs. Umboðsmaður Alþingis fór á grundvelli OPCAT í eftirlitsheimsókn í úrræðið Stuðla, sem er neyðarvistun og meðferðarstöð ríkisins fyrir unglinga á aldrinum 13-18 ára, í lok nóvember 2018. Athugun teymis umboðsmanns leiddi í ljós að lagagrundvöllur vistunar barns væri ekki alltaf fyrir hendi með skýrum hætti. Það er væri því m.a. niðurstaða umboðsmanns að beina því til Barnaverndarstofu og neyðarvistunar Stuðla að taka skipulag og framkvæmd vegna vistunar barna til endurskoðunar og gera viðeigandi breytingar til að tryggja að form slíkra umsókna og ákvarðana sé með þeim hætti að ljóst sé á hvaða lagagrundvelli barn er vistað. Að auki þyrfti að bæta upplýsingagjöf til barna, forsjáraðila og starfsmanna neyðarvistunar hvað þetta varðar. Margir eru frelsissviptir Tilgangur greinar þessarar er að vekja athygli á að það eru ekki bara fullorðnir karlar í fangelsi á Litla-Hrauni sem eru frelsisviptir. Sá hópur er miklu stærri. Svo virðist sem lagagrundvöllur frelsissviptingar sé ekki alltaf skýr. Umboðsmaður Alþingis hefur, á grundvelli OPCAT eftirlits, gert alvarlegar athugasemdir við vistun – bæði ungmenna, sem og aldraðra – í lokuðum úrræðum. Frelsissviptir geta verið börn, sem vistuð eru í neyðarvistun, aldraðir með heilabilun á hjúkrunarheimili, fatlaðir, einstaklingar sem eru á geðdeildum – og auðvitað þeir sem eru í fangelsi. Afstaða, sem hefur barist fyrir réttindum frelsissviptra í á annan áratug, hefur allt þetta fólk með í sinni baráttu. Unga sem aldna. Lagalegri óvissu frelsissviptra þarf að taka á – án tafa! Guðmundur Ingi Þóroddsson, formaður Afstöðu [1] https://umbodsmadur.is/opcat/nanar-um-opcat/ [2] https://www.stjornarradid.is/efst-a-baugi/frettir/stok-frett/2019/02/22/Island-fullgildir-bokun-vid-samning-um-bann-vid-pyntingum/ [3] https://www.ruv.is/utvarp/spila/morgunvaktin/23614/7hhhao Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Guðmundur Ingi Þóroddsson Fangelsismál Málefni Stuðla Mest lesið Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ólaunuð vinna kvenna Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Lágpunktur umræðunnar Jón Pétur Zimsen Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason Skoðun Ólögmæt mismunun eftir búsetu öryrkja fest í lög á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Ísland er á réttri leið Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Mannréttindaglufur og samgönguglufur Gunnar Ármannsson Skoðun Stjórnvöld beita sleggjunni og ferðaþjónustan á að liggja undir höggum Þórir Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson skrifar Skoðun Ég ákalla! Eyjólfur Þorkelsson skrifar Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Samgöngumálið sem ríkisstjórnin talar ekki um Marko Medic skrifar Skoðun Mannréttindaglufur og samgönguglufur Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Ólaunuð vinna kvenna Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Stjórnvöld beita sleggjunni og ferðaþjónustan á að liggja undir höggum Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ólögmæt mismunun eftir búsetu öryrkja fest í lög á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Ísland er á réttri leið Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Sameining vinstrisins Hlynur Már V. skrifar Skoðun Lágpunktur umræðunnar Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Almenningur og breiðu bök ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason skrifar Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Ekkert barn á Íslandi á að búa við fátækt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hundrað doktorsgráður Ólafur Eysteinn Sigurjónsson skrifar Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson skrifar Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir skrifar Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Ísland, öryggi og almennur viðbúnaður Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Leysum húsnæðisvandann Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Hugleiðing um jól, fæðingu Krists og inngilding á Íslandi Nicole Leigh Mosty skrifar Skoðun Betri en við höldum Hjálmar Gíslason skrifar Sjá meira
Afstaða, félag fanga og annarra áhugamanna um bætt fangelsismál og betrun, fagnar 20 ára afmæli sínu í janúar á næsta ári. Við höfum öll þessi ár barist fyrir að hlustað sé á raddir frelsissviptra og beittum okkur sérstaklega fyrir því að OPCAT samningur Sameinuðu þjóðanna yrði fullgiltur hér á landi. OPCAT er valfrjáls bókun við samning Sameinuðu þjóðanna gegn pyntingum, og annarri grimmilegri, ómannlegri eða vanvirðandi refsingu. Bókunin var samþykkt á allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna 18. desember 2002 og undirrituð af hálfu Íslands 23. september 2003. [1] Í bókuninni er m.a. kveðið á um að eftirliti með öllum stöðum sem vista frelsissvipta skuli komið á fót innan hvers aðildarríkis. Afstaða þrýsti mikið á að OPCAT bókunin yrði fullgilt sem gerðist þó ekki fyrr en árið 2018, 15 árum eftir að Ísland undirritaði bókunina – sem var undirrituð af forseta Ísland 29. janúar 2019. Umboðsmaður Alþingis annast eftirlit á grundvelli bókunarinnar hér á landi. Sambærilegt fyrirkomulag tíðkast annars staðar á Norðurlöndunum og víða í Evrópu. Lögum um umboðsmann Alþingis var breytt með lögum sem tóku gildi 8. janúar 2019 og honum falið umrætt eftirlit.[2] Nánar er fjallað um þetta verkefni í lögum nr. 147/2018, um breytingu á lögum nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, með síðari breytingum (OPCAT-eftirlit), sem samþykkt voru á Alþingi 13. desember 2018. Þegar bókunin var fullgilt sagði Guðlaugur Þór Þórðarson, þáverandi utanríkisráðherra: „Ég fagna því að nú sé búið sé að fullgilda þessa bókun við samning Sameinuðu þjóðanna gegn pyntingum. Þótt dæmi um pyntingar eða aðra grimmilega eða vanvirðandi meðferð séu sem betur fer fá á Íslandi, að minnsta kosti í seinni tíð, er þessi áfangi mikilvægur liður í að tryggja að slíkt viðgangist ekki. Við getum aldrei liðið pyntingar, hvorki hér á landi né erlendis“ Markmið heimsókna OPCAT eftirlitsins er að hindra pyndingar eða aðra grimmilega, ómannlega eða vanvirðandi meðferð, einkum með því að fyrirbyggja að áhættusamar aðstæður skapist. Umboðsmaður getur enn fremur látið í ljós álit sitt á því hvort atriði sem varða starfsemi stofnunar eða heimilis, auk atriða sem varða meðferð og aðbúnað þeirra sem sviptir hafa verið frelsi sínu, séu andstæð sjónarmiðum um mannúð og mannvirðingu. Getur umboðsmaður beint tilmælum til þeirra sem sæta eftirliti hans sem miða að því að bæta meðferð og aðbúnað frelsissviptra einstaklinga og að því að fyrirbyggja pyndingar og aðra grimmilega, ómannúðlega eða vanvirðandi meðferð eða refsingu. Hverjir eru frelsissviptir? Eðlilegt er að almenningur geri sér ekki almennilega grein fyrir hverjir það eru sem eru frelsissviptir, enda er þar um að ræða fólk í ólíkum aðstæðum; fólk sem vistað er á dvalar- og hjúkrunarheimilum, í barnaverndarúrræðum eins og Stuðlum, geðdeildum (þ.m.t. réttargeðdeildinni á Kleppspítala), í úrræðum fyrir fatlað fólk, á lögreglustöðvum – og auðvitað þeir sem eru í fangelsum. Umboðsmaður Alþingis, Skúli Magnússon, sem lét af embætti um síðustu mánaðamót, hefur sagt að þó umboðsmaður sé ekki réttarskipandi – og standi fyrir utan stjórnkerfið, telji hann engu að síður að heilabilað fólk á lokuðum deildum hafi verið frelsissvipt án laga. Hann tekur reyndar fram að starfsfólk á slíkum deildum ræki starfa sinn af fagmennsku og alúð í góðum tilgangi og sé því ekki að lýsa hræðilegu ástandi, en telur hins vegar að lagalega sé þetta mál ófullkomið. „Og frá lagalegu sjónarhóli er þetta svona, getum við sagt, eiginlega sviðin jörð. [...] Það megi segja að sumt af þessu fari fram í hálfgerðu lagalegu tómarúmi. Inni á lokuðum deildum hjúkrunarheimila.“ Fólk sem sé meira eða minna lögráða – sem sé samt lokað inni á stofnun. „Það sé engin lagaheimild til þess.“ Um þessi tilfelli þurfi að koma einhvers konar regluverk.[3] Samhæfingarleysið lekur niður stjórnkerfið eins og sulta Umboðsmaður Alþingis sagði í viðtalinu við RÚV samhæfingarleysi stjórnvalda vera víða: „Það þarf að koma fanga á Litla-Hrauni, sem er í geðrofsástandandi, inn á bráðamóttöku geðdeildar. Það þarf að koma barni á Stuðlum inn á BUGL. Lögregla situr uppi með mann sem hún telur ekki eiga heima í fangaklefa, heldur eiga heima á heilbrigðisstofnun og svo framvegis“ en þetta væri ekki að gerast, sagði umboðsmaður Alþingis í viðtali við Björn Þór Sigbjörnsson á Morgunvakt Rásar2. Sagði hann að svo virtist sem „kerfin“ væru ekki að tala saman og að einstaklingarnir yrðu því utangarðs. Umboðsmaður Alþingis fór á grundvelli OPCAT í eftirlitsheimsókn í úrræðið Stuðla, sem er neyðarvistun og meðferðarstöð ríkisins fyrir unglinga á aldrinum 13-18 ára, í lok nóvember 2018. Athugun teymis umboðsmanns leiddi í ljós að lagagrundvöllur vistunar barns væri ekki alltaf fyrir hendi með skýrum hætti. Það er væri því m.a. niðurstaða umboðsmanns að beina því til Barnaverndarstofu og neyðarvistunar Stuðla að taka skipulag og framkvæmd vegna vistunar barna til endurskoðunar og gera viðeigandi breytingar til að tryggja að form slíkra umsókna og ákvarðana sé með þeim hætti að ljóst sé á hvaða lagagrundvelli barn er vistað. Að auki þyrfti að bæta upplýsingagjöf til barna, forsjáraðila og starfsmanna neyðarvistunar hvað þetta varðar. Margir eru frelsissviptir Tilgangur greinar þessarar er að vekja athygli á að það eru ekki bara fullorðnir karlar í fangelsi á Litla-Hrauni sem eru frelsisviptir. Sá hópur er miklu stærri. Svo virðist sem lagagrundvöllur frelsissviptingar sé ekki alltaf skýr. Umboðsmaður Alþingis hefur, á grundvelli OPCAT eftirlits, gert alvarlegar athugasemdir við vistun – bæði ungmenna, sem og aldraðra – í lokuðum úrræðum. Frelsissviptir geta verið börn, sem vistuð eru í neyðarvistun, aldraðir með heilabilun á hjúkrunarheimili, fatlaðir, einstaklingar sem eru á geðdeildum – og auðvitað þeir sem eru í fangelsi. Afstaða, sem hefur barist fyrir réttindum frelsissviptra í á annan áratug, hefur allt þetta fólk með í sinni baráttu. Unga sem aldna. Lagalegri óvissu frelsissviptra þarf að taka á – án tafa! Guðmundur Ingi Þóroddsson, formaður Afstöðu [1] https://umbodsmadur.is/opcat/nanar-um-opcat/ [2] https://www.stjornarradid.is/efst-a-baugi/frettir/stok-frett/2019/02/22/Island-fullgildir-bokun-vid-samning-um-bann-vid-pyntingum/ [3] https://www.ruv.is/utvarp/spila/morgunvaktin/23614/7hhhao
Skoðun Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson skrifar
Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson skrifar
Skoðun Stjórnvöld beita sleggjunni og ferðaþjónustan á að liggja undir höggum Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar
Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar