Mosfellsbær – Meistaravellir Kolbrún G. Þorsteinsdóttir skrifar 13. desember 2021 15:00 Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mosfellsbær Skoðun: Kosningar 2022 Borgarlína Samgöngur Mest lesið Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson Skoðun Fátæk börn á Íslandi Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar Skoðun Þjóðkirkjan engu svarar – hylur sig í fræðilegri þoku Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Borgarstefna kallar á aðgerðir og fjármagn Ásthildur Sturludóttir skrifar Skoðun Skjáheimsókn getur dimmu í dagsljós breytt Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru álverin á Íslandi útlensk? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Öryggisgæslu í Mjódd, núna, takk fyrir! Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Erum við ennþá hrædd við Davíð Oddsson? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Saman getum við komið í veg fyrir slag Alma D. Möller skrifar Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar Skoðun Blóðtaka er ekki landbúnaður Guðrún Scheving Thorsteinsson,Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Svar til stjórnunarlegs ábyrgðarmanns frá Keflavík Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn launafólki og atvinnulausum Finnbjörn A. Hermannson skrifar Skoðun 764/O9A: Kannt þú að vernda barnið á netinu? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Opinberir starfsmenn kjósa síður áminningarskyldu Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Einkavæðing orkunnar, skattasniðganga og lífeyrissjóðir Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Er gervigreindarprestur trúlaus eða trúaður? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Skattaferðalandið Ísland Björn Ragnarsson skrifar Skoðun Til hamingju Víkingur Heiðar! Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Á hvorum endanum viljum við byrja að skera af? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Bakslag í opinberri þróunarsamvinnu Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Fyrirmyndar forvarnarstefna í Mosfellsbæ Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun Hvernig léttum við daglega lífið þitt? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Kína mun ekki bjarga Vesturlöndum að þessu sinni Sæþór Randalsson skrifar Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Sjá meira
Ríkið og sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu, hafa undirritað tímamótasamkomulag um metnaðarfulla uppbyggingu á samgönguinnviðum og almenningssamgöngum á höfuðborgarsvæðinu til fimmtán ára. Það snýst um uppbyggingu vega, stíga og að bæta strætókerfið með svokallaðri Borgarlínu. Þetta er mikilvægur áfangi og ekki síst fyrir sveitarfélag eins og Mosfellsbæ sem er á jaðri höfuðborgarsvæðisins. Ég er ekki sérfræðingur í samgöngum heldur íbúi og bæjarfulltrúi í sveitarfélagi sem treystir á gott flæði umferðar og öruggar almenningssamgöngur Þess vegna greiddi ég atkvæði með þessu samkomulagi í bæjarstjórn, það felur í sér mikilvægt átak framkvæmdum við stofnvegi fyrir einkabílinn og tímamóta breytingar í almenningssamgöngum. Ég ætla ekki að selja neinum ágæti Borgarlínunnar heldur að segja frá mikilvægi góðra samgangna fyrir okkur Mosfellinga líkt og alla aðra. En fyrst stutt saga. Á puttanum Árið er 1980 og mikil fjölgun íbúa hefur átt sér stað í Mosfellssveit. Við vinkonurnar erum komnar á unglingsaldur og veröldin að stækka. Til að komast í höfuðborgina og skoða fermingarkjóla þurfti að treysta á góðvild bíleiganda eða „taka rútuna í bæinn“ eins og það hét. Rútuna tókum við en ferðir ekki tíðar. Í þá daga var ekkert sjálfsagðara en að „fara á puttanum„ til og frá höfuðborginni. Þá var gengið upp á Vesturlandsveg með viðkomu í Svanssjoppu og tekinn sprettur upp á veg ef bíll var að nálgast. Á heimleið var strætó tekinn frá Hlemmi að Selás og við sveitastúlkurnar úr Mosfellssveit fórum heim á puttanum frá Höfðabakkanum. Svona var tilveran og má fullyrða að engir foreldrar myndu taka þetta í mál í dag. En svo breyttist allt einn daginn. Ég man hvar ég stóð Svo liðu árin og bílprófið veitti okkur það frelsi sem við þráðum. Enn fleiri ár liðu og einn sumardag var ég stödd í miðbæ Reykjavíkur þegar ég sé strætó merktan Mosfellsbær – Meistaravellir, leið 15. Ég stóð og starði og hugsaði með mér hvað sveitin mín væri orðin stór og sterk. Eitt stykki strætó að ferja Mosfellinga alla leið vestur í bæ og til baka. Það var ekki lítið. Fram að þessu var Mosfellsbær ekki hluti af strætisvagnakerfi höfuðborgarsvæðisins en með tilkomu Strætó bs. vorum við orðin hluti af stórborginni. Í dag eru samgöngumál stærri og mikilvægari málaflokkur en nokkru sinni áður. Samgöngumál eru umhverfismál, jafnréttismál og varða lífsgæði fólks. Hugum að framtíð Í dag er ungt fólk meðvitaðra um umhverfi sitt og kýs að búa nálægt þjónustu eins og leikskólum, verslunum og stoppustöðvum. Tíminn er mestu lífsgæði fólks og samveran með fjölskyldunni er dýrmætari en allt annað. Allar spár segja að íbúum á höfuðborgarsvæðinu mun fjölga mjög mikið á næstu árum og er það hlutverk okkar stjórnmálafólks að hugsa til framtíðar, því fortíðin er liðin. Fólk hefur ekki áhuga á að sitja fast í umferðarteppu næstu árin jafnvel þó góð hlaðvörp séu í boði. Við miðaldra fólkið verðum að skilja að tímarnir hafa breyst og eru greiðar samgöngur hluti af þróun og þroska höfuðborgarsvæðisins. Við verðum að hugsa fyrir fjölbreyttum samgöngumátum í fjölbreyttum íbúðahverfum þar sem alls konar fjölskyldur búa. Að bæta kerfið En af hverju að efla almenningssamgöngur þegar svo fáir taka strætó? Í dag situr strætó fastur í umferðinni og koma dagar þar sem erfitt reynist að halda tímaáætlun. Með því að bæta þjónustuna verður Borgarlínan og strætó valkostur fyrir alla. Þannig er hægt að greiða úr umferðarhnútum og standa við samkomulag um verndun umhverfisins. Bætt almenningssamgöngukerfi er engin „aðför að einkabílnum“ því einkabíllinn mun lifa áfram góðu lífi á götum borgarinnar en staldrar styttra við á umferðarljósum. Í samgöngusáttmálinum eru gert ráð fyrir að 50 milljarðar verði settir að bæta stofnvegi til að gera umferð einkabílsins greiðari. Atvinnulífið ætti líka að gleðjast því tími er peningar og dýrt að vera fastur í umferðinni. Góðar samgöngur er lýðheilsumál Í dag eru almenningssamgöngur jafn mikilvægar og sjálfsagðar og hver önnur þjónusta sem ríki og sveitarfélög veita. Eitt mikilvægasta lýðheilsuverkefni sveitarfélaga er að skipuleggja hverfi þar sem hugað er að samgöngum líkt og annarri þjónustu. Nútíminn krefst innviða sem tryggja virka samgöngumáta samhliða annarri umferð. Þannig verða samgöngur greiðari, umferðaröryggi eykst og kolefnisfótspor minnkar. Við viljum samfélag sem setur lýðheilsu í forgang og þróast líkt og borgir og bæir heims þar sem lífsgæðin eru mest. Höfundur er bæjarfulltrúi og frambjóðandi í 1. sæti í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í Mosfellsbæ.
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun
Skoðun Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson skrifar
Skoðun Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni með í för – Vegagerðin stígur skref í átt að loftslagsvænni framkvæmdum Hólmfríður Bjarnadóttir skrifar
Skoðun Þegar krónur skipta meira máli en velferð barna: Ástæður þess að enginn bauð í skólamáltíðir í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Líf eftir afplánun – þegar stuðningur gerir frelsið raunverulegt Steinunn Ósk Óskarsdóttir skrifar
Skoðun Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Átta mýtur klesstar inn í raunveruleikann - hvað er satt og hvað er logið um gervigreindina? Sigvaldi Einarsson skrifar
Hugsanlega löglegt, en siðlaust og grimmt — af hundsráni í GOGG Kristinn Ka. Nína Sigríðarson Skoðun
Lýðræði eða hópeinelti? Margrét Pétursdóttir,Þórarinn Haraldsson,Þórdís Guðjónsdóttir,Sigurveig Benediktsdóttir Skoðun
Er þetta virkilega svarið frá Þjóðkirkjunni? – þegar barn þarf að flýja úr helgidóm Hilmar Kristinsson Skoðun