Myglaður meirihluti Björn Steinbekk skrifar 23. ágúst 2021 09:31 Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mygla í Fossvogsskóla Grunnskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Borgarstjórn Björn Steinbekk Mygla Mest lesið Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð Alma D. Möller skrifar Skoðun Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sóun á Alþingi Lovísa Oktovía Eyvindsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöldin leiðrétt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Hvar er mennskan? Ægir Máni Bjarnason skrifar Skoðun Hjúkrunarfræðingar í takt við nýja tíma Helga Dagný Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun NPA miðstöðin 15 ára Hallgrímur Eymundsson,Þorbera Fjölnisdóttir skrifar Skoðun Umhverfisráðherra á réttri leið Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Samræmt námsmat er ekki hindrun heldur hjálpartæki Eiríkur Ólafsson skrifar Skoðun Aflögufærir, hafið samband við söngskóla í neyð Gunnar Guðbjörnsson skrifar Skoðun Að neyðast til að meta sína eigin umsókn í opinberan sjóð Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Sjá meira
Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum.
Skoðun Tími vindorku á Íslandi – Hvað þyrfti til að koma í veg fyrir raforkuskerðingar? Edvald Edvaldsson skrifar
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar