Opið bréf til heilbrigðisráðherra Adda Sigurjónsdóttir skrifar 29. ágúst 2019 13:35 Snemma í vor, löngu eftir að samningstíma milli sjálfstætt starfandi sjúkraþjálfara og Sjúkratrygginga Íslands var lokið var samninganefnd sjúkraþjálfara loksins boðuð á langumbeðinn fund með samninganefnd Sjúkratrygginga. Þar var þeim tilkynnt að ekki yrði áfram samið við sjúkraþjálfara um þessa þjónustu og með það fór samninganefndin furðulostin og beiðni hennar um fund með ráðherra var árangurslaus fyrir utan eitt skipti en þá var fundurinn afboðaður með hálftíma fyrirvara. Ekki þarf að útskýra að fáir sjúkraþjálfarar hafa tekið sumarleyfi í þessu frábæra sumri vegna óvissu. Eftir langt sumar þar sem sjúkraþjálfarar sem starfa sjálfstætt á Íslandi hafa beðið eftir einhverjum svörum um hvað Heilbrigðisráðherra ætli sér varðandi framtíð þeirra kemur nú síðsumars auglýsing frá Sjúkratryggingum Íslands um að ætlunin sé að bjóða út sjúkraþjálfun á evrópska efnahagssvæðinu. Þeir voru svo elskulegir að taka fram að: „Þar sem um umtalsverða breytingu er að ræða fyrir sjálfstætt starfandi sjúkraþálfara er mikilvægt að þeir kynni sér í tíma innkaupaferlið á vef Ríkiskaupa.“ Ég tek það fram að ég myndi gjarnan vilja kynna mér útboðsgögnin en þau eru þegar þetta er ritað ekki komin á vefinn þrátt fyrir að ég megi vinna eftir útrunnum samningi einungis til 1. október. Ég geri mér fulla grein fyrir því að Ráðherra og ríkisstjórn geti og eigi að setja stefnumótun í heilbrigðiskerfinu en á dauða mínum átti ég von frekar en að hún myndi byrja á að laga það sem ekki er brotið.Ég hef hingað til ekki talið ráðherra sérstakan áhugaaðila á frjálsum útboðum í heilbrigðiskerfinu. En ef hún hefur séð ljósið hefði ég frekar búist við því að hún myndi bjóða út nokkur hundruð hnéskiptaaðgerðir, nokkur hundruð aðgerðir á augasteinum, myndi vilja taka svo kallað „overflow“ á góðu verði hjá einkaaðilum áður en hún réðist á heildarkerfi sjúkraþjálfara. Mér hefði einnig fundist vel til fundið að bjóða út rekstur endurhæfingarstöðvar fyrir unga fíkla, gæðaeftirlit með starfsemi heilbrigðisstofnana og þeirrar þjónustu sem þar er veittur óháð hvort starfsemin er opinber eða einkarekin. Mér finnst líka að ef breyta eigi í grundvallaratriðum starfi og framtíð sjúkraþjálfunar og sérhæfðra starfsmanna innan hennar til langframa hefði verið gott ráð að hafa samráð við téða stétt. Hver er tilgangur þessa útboðs? Hann er samkvæmt auglýsingunni:„Þjónustan skal miða að því að bæta/viðhalda sjálfsbjargargetu einstaklinga með það að markmiði að einstaklingar geti stundað atvinnu og/eða nám og að aldraðir og fólk með færniskerðingar geti búið í sjálfstæðri búsetu sem allra stærstan hluta ævi sinnar og þurfi sem minnst að dvelja á sjúkrahúsi eða dvalarstofnun.“ Ég er með frétt til ráðherra. Þetta hefur verið stefna sjúkraþjálfara frá byrjun. Einnig höfum við forgangsraðað inn á okkur sjúklingum eftir bestu getu en við erum allir sjúkraþjálfararnir að drukkna í sjúklingum á biðlistum. Hvernig væri að byrja á að laga kerfið þar sem það þarfnast lagfæringar? Laga hluti eins og þá staðreynd að aldrei hafa meiri fjármunum verið varið í heilbrigðiskerfið en samt fækkar aðgerðum, biðlistar lengjast og ekki eru næg hjúkrunarrými. Laga hluti eins og þá staðreynd að maki MND sjúklings fær umönnunarbætur þar til hann sjálfur verður 67 ára en þá verði hann að taka umönnuna að sér sem áhugamál? Þetta útspil ráðherra vekur einnig upp aðrar spurningar eins og hvað á að verða um öll þau fyrirtæki sjúkraþjálfara sem ekki bjóða í verkið eða þá þjálfara sem ekki fá að vinna í kerfinu áfram? Hver á að sinna þeim sjúklingum sem hafa verið hjá þessum sjúkraþjálfurum eða þeim sjúklingum sem eru hundruðum saman á biðlistum þessara fyrirtækja? Hvernig eiga sjúkrahúsin að útskrifa sjúklinga í endurhæfingu á heimasvæði? Hvernig ætlar hún sér að láta eitt fyrirtæki sjúkraþjálfara sjá um alla sjúkraþjálfun á höfuðborgarsvæðinu þegar þær stofur sem fyrir eru eru með hundruði á biðlista? Eru útboð ekki ætluð til að fá hagkvæmt verð í ákveðin verk en ekki til útrýmingar á heilli starfstétt og eyðileggingar á gríðarlegri langtíma uppbyggingu? Er þetta ósmekkleg aðferð til að loka á aðgengi sjúklinga til endurhæfingar? Hvað ætlar ráðherra að gera ef engar stöðvar bjóða í verkið eða allar stöðvarnar bjóða mjög hátt verð í verkið? Sjúkraþjálfarar eru að framkvæma verk sín á mjög hagkvæman hátt fyrir ríkið og mikil ánægja hefur verið með verk þeirra samkvæmt könnunum. Ég tala fyrir mig en ég mun alvarlega hugsa mig um hvort ég vilji starfa áfram í minni starfsgrein eftir þessa blautu síðsumarstusku. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Mest lesið Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Sjá meira
Snemma í vor, löngu eftir að samningstíma milli sjálfstætt starfandi sjúkraþjálfara og Sjúkratrygginga Íslands var lokið var samninganefnd sjúkraþjálfara loksins boðuð á langumbeðinn fund með samninganefnd Sjúkratrygginga. Þar var þeim tilkynnt að ekki yrði áfram samið við sjúkraþjálfara um þessa þjónustu og með það fór samninganefndin furðulostin og beiðni hennar um fund með ráðherra var árangurslaus fyrir utan eitt skipti en þá var fundurinn afboðaður með hálftíma fyrirvara. Ekki þarf að útskýra að fáir sjúkraþjálfarar hafa tekið sumarleyfi í þessu frábæra sumri vegna óvissu. Eftir langt sumar þar sem sjúkraþjálfarar sem starfa sjálfstætt á Íslandi hafa beðið eftir einhverjum svörum um hvað Heilbrigðisráðherra ætli sér varðandi framtíð þeirra kemur nú síðsumars auglýsing frá Sjúkratryggingum Íslands um að ætlunin sé að bjóða út sjúkraþjálfun á evrópska efnahagssvæðinu. Þeir voru svo elskulegir að taka fram að: „Þar sem um umtalsverða breytingu er að ræða fyrir sjálfstætt starfandi sjúkraþálfara er mikilvægt að þeir kynni sér í tíma innkaupaferlið á vef Ríkiskaupa.“ Ég tek það fram að ég myndi gjarnan vilja kynna mér útboðsgögnin en þau eru þegar þetta er ritað ekki komin á vefinn þrátt fyrir að ég megi vinna eftir útrunnum samningi einungis til 1. október. Ég geri mér fulla grein fyrir því að Ráðherra og ríkisstjórn geti og eigi að setja stefnumótun í heilbrigðiskerfinu en á dauða mínum átti ég von frekar en að hún myndi byrja á að laga það sem ekki er brotið.Ég hef hingað til ekki talið ráðherra sérstakan áhugaaðila á frjálsum útboðum í heilbrigðiskerfinu. En ef hún hefur séð ljósið hefði ég frekar búist við því að hún myndi bjóða út nokkur hundruð hnéskiptaaðgerðir, nokkur hundruð aðgerðir á augasteinum, myndi vilja taka svo kallað „overflow“ á góðu verði hjá einkaaðilum áður en hún réðist á heildarkerfi sjúkraþjálfara. Mér hefði einnig fundist vel til fundið að bjóða út rekstur endurhæfingarstöðvar fyrir unga fíkla, gæðaeftirlit með starfsemi heilbrigðisstofnana og þeirrar þjónustu sem þar er veittur óháð hvort starfsemin er opinber eða einkarekin. Mér finnst líka að ef breyta eigi í grundvallaratriðum starfi og framtíð sjúkraþjálfunar og sérhæfðra starfsmanna innan hennar til langframa hefði verið gott ráð að hafa samráð við téða stétt. Hver er tilgangur þessa útboðs? Hann er samkvæmt auglýsingunni:„Þjónustan skal miða að því að bæta/viðhalda sjálfsbjargargetu einstaklinga með það að markmiði að einstaklingar geti stundað atvinnu og/eða nám og að aldraðir og fólk með færniskerðingar geti búið í sjálfstæðri búsetu sem allra stærstan hluta ævi sinnar og þurfi sem minnst að dvelja á sjúkrahúsi eða dvalarstofnun.“ Ég er með frétt til ráðherra. Þetta hefur verið stefna sjúkraþjálfara frá byrjun. Einnig höfum við forgangsraðað inn á okkur sjúklingum eftir bestu getu en við erum allir sjúkraþjálfararnir að drukkna í sjúklingum á biðlistum. Hvernig væri að byrja á að laga kerfið þar sem það þarfnast lagfæringar? Laga hluti eins og þá staðreynd að aldrei hafa meiri fjármunum verið varið í heilbrigðiskerfið en samt fækkar aðgerðum, biðlistar lengjast og ekki eru næg hjúkrunarrými. Laga hluti eins og þá staðreynd að maki MND sjúklings fær umönnunarbætur þar til hann sjálfur verður 67 ára en þá verði hann að taka umönnuna að sér sem áhugamál? Þetta útspil ráðherra vekur einnig upp aðrar spurningar eins og hvað á að verða um öll þau fyrirtæki sjúkraþjálfara sem ekki bjóða í verkið eða þá þjálfara sem ekki fá að vinna í kerfinu áfram? Hver á að sinna þeim sjúklingum sem hafa verið hjá þessum sjúkraþjálfurum eða þeim sjúklingum sem eru hundruðum saman á biðlistum þessara fyrirtækja? Hvernig eiga sjúkrahúsin að útskrifa sjúklinga í endurhæfingu á heimasvæði? Hvernig ætlar hún sér að láta eitt fyrirtæki sjúkraþjálfara sjá um alla sjúkraþjálfun á höfuðborgarsvæðinu þegar þær stofur sem fyrir eru eru með hundruði á biðlista? Eru útboð ekki ætluð til að fá hagkvæmt verð í ákveðin verk en ekki til útrýmingar á heilli starfstétt og eyðileggingar á gríðarlegri langtíma uppbyggingu? Er þetta ósmekkleg aðferð til að loka á aðgengi sjúklinga til endurhæfingar? Hvað ætlar ráðherra að gera ef engar stöðvar bjóða í verkið eða allar stöðvarnar bjóða mjög hátt verð í verkið? Sjúkraþjálfarar eru að framkvæma verk sín á mjög hagkvæman hátt fyrir ríkið og mikil ánægja hefur verið með verk þeirra samkvæmt könnunum. Ég tala fyrir mig en ég mun alvarlega hugsa mig um hvort ég vilji starfa áfram í minni starfsgrein eftir þessa blautu síðsumarstusku.
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar