Stuðningsgrein: Mig langar orðið að flytja heim Ingibjörg Björnsdóttir skrifar 25. júní 2012 11:39 Ég kemst því miður ekki til þess að kjósa mér forseta, í mínum heimabæ er hvorki sendiráð né ræðismaður og ekki hægt að komast á kjöstað öðruvísi en með bát eða flugvél. Erindi mínu um utankjörfund hjá lögregluyfirvaldinu í bænum mínum var tekið fálega hjá utanríkisráðuneytinu, þar fara menn eftir fordæmum, en gefa ekki. Þar sem ég kemst ekki sjálf verður einu atkvæði minna að telja, og það gæti skipt sköpum. Það gæti skipt sköpum fyrir mig og fjölskyldu mína, heimflutningur gæti dregist um ókomna óvissu tíð ef atkvæði falla ekki eins og mér geðjast best. Ég get ekki hugsað mér að fara með börnin mín heim í sama lævi blandaða loft og ég yfirgaf sjálf fyrir þrettán árum. Ég finn enn til óyndis svo mikils að ég verð að skekja axlir þegar ég hugsa til fyrrverandi forsætisráðherra tala um púnkt og húrrahróp og forseta voran. Fréttamenn og konur gerðu sér það að leik árið 1996 að spyrja þáverandi forsætisráðherra hvernig hann hygðist hylla nýkjörinn forseta, þetta með púnktinn þótti skondið meðal sumra. Það þótti líka sumum skondið þegar útséð var um úrslit á kosninganótt að forsætisráðherrann skyldi tilkynna að skrifstofa forseta myndi framvegis vera til húsa á Sóleyjargötu 1, en ekki í Stjórnarráðinu eins og tíðkast hafði um árabil. Svo mikil var gremjan milli þessarra tveggja manna að þeir gátu ekki hugsað sér að vinna undir sama þaki. Nú er öldin önnur, og þeir hafa bætt ráð sitt, eða eignast annan óvin. Tortryggnir klækjarefir eins og þeir geta nefnilega ekki hugsað sér það að einstaklingar taki sig saman án þess að vera með dúnka fulla af ráðabruggi og samsæriskenningum. Nú eru þeir sameinaðir í óvild sinni á forsætisráðherra, og eru tilbúnir til að trúa öllu upp á hana og hennar samstarfsfólk, eins og því að setja af stað forsetaframboð til þess eins að koma núverandi forseta frá svo hægt sé að koma Íslandi inn í Evrópusambandið möglunarlaust og framselja þar með sjálfstæði, fisk og fjallkonu og annað sem þeim er sérlega annt um… Sú er þeirra aðferð, að fjarstýra fólki, plotta og pukrast hleypa engum að sem ekki er á þeirra fyrirfram ákveðnu mælendaskrá. Þeir hafa ekki kynnst því fyrr að breiður hópur fólks taki höndum saman til þess að koma geðslegri og frambærilegri manneskju í stað þeirra. Forseti Íslands á ekki að vera pólitískur leiðtogi eða uppalandi þjóðar. Forseti á að vera menningarleg, hlý, greind, glaðleg og skynsöm manneskja. Embættið var sett á sem mótvægi við Norrænu kóngahúsin, það þótti tilhlýðilegt á sínum tíma að Íslendingar gætu sent ópólítískan fulltrúa á heldri manna mót, hérðasmót og allavega mannamót.. Forseti á að vera manneskja sem óþvinguð ferðast meðal samborgara sinna samtímis því að hún hittir heldri borgara heimsins og segir þeim fallegar sögur af landinu sínu. Forseti Íslands á ekki að vera pólitískur embættismaður eða löggjafi. Alþingi á að sjá um að semja lög, og forsetinn skrifar undir þau. Það er Alþingismanna og kvenna að vinna sína vinnu í nefndum þannig að sem mestur meirihluti fáist fyrir hverri nýrri lagasetningu, þannig að forseti geti áhyggjulaus skrifað undir ný lög. Forseti Íslands á að miðla íslenskri menningu og framleiðslu erlendis og sameinast þjóðinni á viðburðum innanlands, en ekki vera í orðaskaki og látalátum við fulltrúa þjóðarinnar á Alþingi og í ráðuneytum. Þessu virðast gömlu óvildarmennirnir frá síðustu öld hafa gleymt. Þeir vilja að forseti hafi úrslitavald um öll lög, og geti hvenær sem er breytt sér í sjálfskipaðan öryggisventil þjóðar sem var. Þjóð sem er vill frið, sátt, samlyndi og skynsamlegar ákvarðanir. Þjóð sem er kýs sér fulltrúa á Alþingi til að tala máli sínu þar. Þjóð sem er vill ópólitískan fulltrúa sem ferst vel að bera hróður Íslands um heimsbyggðina, sem með látleysi og hispursleysi hrífur fólk og gefur von um breytta tíma. Þjóð sem var endasendtist á eftir ungum, gröðum strákum sem skildu sína hinum stóra heimi hvernig átti að græða með því að taka lán og eyða annarra peningum. Þjóð sem er og græddi ekki neitt, vill öryggi til að ala upp börnin sín, gera gamla fólkinu glaðan dag og hlúa að hinum sjúku. Þjóð sem er, er kona eins og ég og kona eins og Þóra Arnórsdóttir. Þessvegna myndi ég kjósa hana, kæmist ég til þess. Ég vona að þið sem komist á kjörstað, eða til utankjörfundaratkvæðagreiðslu séuð eins og ég. Því eins og áður sagði, þá langar mig svo ósköp mikið heim, en skilyrði fyrir því að ég komi heim er það að ég eigi einhverja samleið með þjóðinni minni. Samleiðin felst í því að gefa bitrum mönnum frí, og hleypa glaðlyndri konu að. Konu sem færi dæmalaust vel sem fulltrúi þjóðarinnar á mannamótum, hvort sem er heima eða heiman. Konu sem hefur auk allra ofantalinna kosta, kjark til þess að bjóða sig fram í embætti Forseta Íslands, þvert á allar staðalmyndir um embættið. Ég vona innilega að þjóðin mín og ég eigum samleið, þá kem ég heim áður en árið er á enda og spegla mig glöð í Forseta Íslands Þóru Arnórsdóttur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2012 Mest lesið Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Halldór 02.08.2025 Halldór Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Fólkið í flokknum Helgi Áss Grétarsson Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Skoðun Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Sjá meira
Ég kemst því miður ekki til þess að kjósa mér forseta, í mínum heimabæ er hvorki sendiráð né ræðismaður og ekki hægt að komast á kjöstað öðruvísi en með bát eða flugvél. Erindi mínu um utankjörfund hjá lögregluyfirvaldinu í bænum mínum var tekið fálega hjá utanríkisráðuneytinu, þar fara menn eftir fordæmum, en gefa ekki. Þar sem ég kemst ekki sjálf verður einu atkvæði minna að telja, og það gæti skipt sköpum. Það gæti skipt sköpum fyrir mig og fjölskyldu mína, heimflutningur gæti dregist um ókomna óvissu tíð ef atkvæði falla ekki eins og mér geðjast best. Ég get ekki hugsað mér að fara með börnin mín heim í sama lævi blandaða loft og ég yfirgaf sjálf fyrir þrettán árum. Ég finn enn til óyndis svo mikils að ég verð að skekja axlir þegar ég hugsa til fyrrverandi forsætisráðherra tala um púnkt og húrrahróp og forseta voran. Fréttamenn og konur gerðu sér það að leik árið 1996 að spyrja þáverandi forsætisráðherra hvernig hann hygðist hylla nýkjörinn forseta, þetta með púnktinn þótti skondið meðal sumra. Það þótti líka sumum skondið þegar útséð var um úrslit á kosninganótt að forsætisráðherrann skyldi tilkynna að skrifstofa forseta myndi framvegis vera til húsa á Sóleyjargötu 1, en ekki í Stjórnarráðinu eins og tíðkast hafði um árabil. Svo mikil var gremjan milli þessarra tveggja manna að þeir gátu ekki hugsað sér að vinna undir sama þaki. Nú er öldin önnur, og þeir hafa bætt ráð sitt, eða eignast annan óvin. Tortryggnir klækjarefir eins og þeir geta nefnilega ekki hugsað sér það að einstaklingar taki sig saman án þess að vera með dúnka fulla af ráðabruggi og samsæriskenningum. Nú eru þeir sameinaðir í óvild sinni á forsætisráðherra, og eru tilbúnir til að trúa öllu upp á hana og hennar samstarfsfólk, eins og því að setja af stað forsetaframboð til þess eins að koma núverandi forseta frá svo hægt sé að koma Íslandi inn í Evrópusambandið möglunarlaust og framselja þar með sjálfstæði, fisk og fjallkonu og annað sem þeim er sérlega annt um… Sú er þeirra aðferð, að fjarstýra fólki, plotta og pukrast hleypa engum að sem ekki er á þeirra fyrirfram ákveðnu mælendaskrá. Þeir hafa ekki kynnst því fyrr að breiður hópur fólks taki höndum saman til þess að koma geðslegri og frambærilegri manneskju í stað þeirra. Forseti Íslands á ekki að vera pólitískur leiðtogi eða uppalandi þjóðar. Forseti á að vera menningarleg, hlý, greind, glaðleg og skynsöm manneskja. Embættið var sett á sem mótvægi við Norrænu kóngahúsin, það þótti tilhlýðilegt á sínum tíma að Íslendingar gætu sent ópólítískan fulltrúa á heldri manna mót, hérðasmót og allavega mannamót.. Forseti á að vera manneskja sem óþvinguð ferðast meðal samborgara sinna samtímis því að hún hittir heldri borgara heimsins og segir þeim fallegar sögur af landinu sínu. Forseti Íslands á ekki að vera pólitískur embættismaður eða löggjafi. Alþingi á að sjá um að semja lög, og forsetinn skrifar undir þau. Það er Alþingismanna og kvenna að vinna sína vinnu í nefndum þannig að sem mestur meirihluti fáist fyrir hverri nýrri lagasetningu, þannig að forseti geti áhyggjulaus skrifað undir ný lög. Forseti Íslands á að miðla íslenskri menningu og framleiðslu erlendis og sameinast þjóðinni á viðburðum innanlands, en ekki vera í orðaskaki og látalátum við fulltrúa þjóðarinnar á Alþingi og í ráðuneytum. Þessu virðast gömlu óvildarmennirnir frá síðustu öld hafa gleymt. Þeir vilja að forseti hafi úrslitavald um öll lög, og geti hvenær sem er breytt sér í sjálfskipaðan öryggisventil þjóðar sem var. Þjóð sem er vill frið, sátt, samlyndi og skynsamlegar ákvarðanir. Þjóð sem er kýs sér fulltrúa á Alþingi til að tala máli sínu þar. Þjóð sem er vill ópólitískan fulltrúa sem ferst vel að bera hróður Íslands um heimsbyggðina, sem með látleysi og hispursleysi hrífur fólk og gefur von um breytta tíma. Þjóð sem var endasendtist á eftir ungum, gröðum strákum sem skildu sína hinum stóra heimi hvernig átti að græða með því að taka lán og eyða annarra peningum. Þjóð sem er og græddi ekki neitt, vill öryggi til að ala upp börnin sín, gera gamla fólkinu glaðan dag og hlúa að hinum sjúku. Þjóð sem er, er kona eins og ég og kona eins og Þóra Arnórsdóttir. Þessvegna myndi ég kjósa hana, kæmist ég til þess. Ég vona að þið sem komist á kjörstað, eða til utankjörfundaratkvæðagreiðslu séuð eins og ég. Því eins og áður sagði, þá langar mig svo ósköp mikið heim, en skilyrði fyrir því að ég komi heim er það að ég eigi einhverja samleið með þjóðinni minni. Samleiðin felst í því að gefa bitrum mönnum frí, og hleypa glaðlyndri konu að. Konu sem færi dæmalaust vel sem fulltrúi þjóðarinnar á mannamótum, hvort sem er heima eða heiman. Konu sem hefur auk allra ofantalinna kosta, kjark til þess að bjóða sig fram í embætti Forseta Íslands, þvert á allar staðalmyndir um embættið. Ég vona innilega að þjóðin mín og ég eigum samleið, þá kem ég heim áður en árið er á enda og spegla mig glöð í Forseta Íslands Þóru Arnórsdóttur.
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier Skoðun
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun