Ég vona að þú gleymir mér ekki Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 13. júlí 2025 10:00 "Ég vona að þú gleymir mér ekki" eru skilaboð sem ég fæ á hverjum degi frá tugum fjölskyldna á Gaza sem ég er í sambandi við. Neyð fólks á Gaza eykst með degi hverjum og vestrænar þjóðir hafa staðið að fullu aðgerðalausar hjá á meðan murkað er lífið úr börnum Gaza með sprengjum, byssum og herkví. Myndbönd af höfuðlausum börnum eftir sprengjuárásir Ísraela, myrtum mæðrum og börnum þeirra og sprengjum ísraelska hersins á tjöld flóttafólks í Gaza eru dagleg sjón sem ég deili á umfjöllunarsíðum mínum á Facebook og Bluesky, Glæpir Ísraela. Á Gaza-ströndinni er að eiga sér stað þjóðarmorð, dagleg fjöldamorð ísraelskra hermanna og bandarískra málaliða á saklausu fólki Palestínu, oftast konum og börnum en einnig ungum karlmönnum sem fara að svokölluðum "matarhjálparstöðvum" Bandaríkjanna og Ísraela og eru skotnir og drepnir fyrir vikið. Evrópu ber rík skylda til að koma börnunum á Gaza til bjargar en hefur undanfarin 2 ár ekki lyft handtaki fyrir Gaza og það þrátt fyrir að flestar stórþjóðir Evrópu hafa staðið í umfangsmikilli vopnasölu til Ísraela á sama tíma. Evrópa þarf samkvæmt alþjóðalögum einnig að koma í veg fyrir að vopnin séu notuð á ólöglegan hátt og stöðva þjóðarmorðið en þvert á móti tók Evrópusambandið ákvörðun í síðustu viku um að halda áfram viðskiptasamningum við fyrirtæki sem græða á áframhaldi þjóðarmorðsins, svosem vopnasölu- og sjóflutningsfyrirtækjum, tæknirisum á borð við Google og Microsoft og fasteignamiðlunarfyrirtækjum á borð við AirBnb og Booking.com sem hafa auglýst á síðum sínum eignir í Palestínu sem ísraelskir landtökumenn hafa stolið og leigja nú út til ferðamanna. Evrópusambandið vill að matarsendingar berist til Gaza og ræðir um hvort eigi að staðfesta palestínskt ríki á meðal þjóða á meðan Ísraelsher myrðir börnin á Gaza á hverjum degi. Það hefur orðið til þess að orðið á götum Gaza er nú að Evrópumönnum sé sama þótt að börn Gaza deyji, svo lengi sem börnin fái eitthvað að borða fyrst. Það er engin mennska í aðgerðum Evrópuríkjanna. Þegar ég lít í dag á heimasíður Evrópusambandsins og Sameinuðu þjóðanna þá er mér ljóst að hvorugur aðili muni koma börnunum á Gaza til bjargar frá sturluðum nasistum í ríkisstjórn og her Ísraelsríkis. Ekki tek ég þátt í þeirri hörmulegu umræðu um að láta einn megingerandann í þessum glæpum gegn mannkyninu, Bandaríkjaforseta, leiða "friðarviðræður". Þjóðirnar eru ekkert að gera fyrir Gaza og fyrirtæki eru að græða á þjóðarmorðinu. Fjölmiðlar fjalla ekki um glæpi Ísraela á þann ítarlega hátt sem magn heimilda um þá krefst og nota jafnvel heimildir frá þjóðarmorðingjunum til þess að segja okkur frá því hvað sé að gerast í Gaza, frá hlið gerandans en ekki þolandans. Evrópusambandið heldur áfram að styðja skrímslin í Ísrael. Fólk sem heldur á palestínskum fánum úti á götu í Evrópu er handtekið í Þýskalandi og víðar. Þetta hefur óbein áhrif á okkur á Íslandi líka. Við sjáum fordæmin um að stuðningi við Palestínu verði mætt af hörku stjórnvalda á Vesturlöndunum. Og íslenska ríkisstjórnin tekur þátt í að samþykkja það ofbeldi með því að þegja gagnvart glæpum Ísraela í Gaza og ríkisstjórna Evrópu sem berja á andstæðingum þjóðarmorða. Íslenskir þingmenn í Samfylkingunni hafa á þessu ári greint frá leiðbeinandi tölvupóstum frá embættismönnum tengdum Ísrael, frá Ísrael og Bandaríkjunum, skilaboðum sem vel mætti túlka sem hótanir. Rapyd og önnur ísraelsk fyrirtæki sem haft lagt blessun sína yfir þjóðarmorðið fá að stunda hér áfram viðskipti eins og ekkert hafi í skorist og engar viðskiptahömlur hafa verið settar af íslensku ríkisstjórninni gagnvart ísraelsku barnamorðingjunum heldur hefur utanríkisráðherra okkar lýst nýlega yfir stuðningi sínum við stríðsglæpi Ísraela og íslenskir fjölmiðlar fjalla ekkert um það, spyrja engra spurninga um stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar við stríðsglæpi og brot á alþjóðalögum. Íslenska ríkisstjórnin er þæg og aðhefst ekkert fyrir Gaza til þess að þóknast aðilum í Bandaríkjunum og Evrópu sem einnig gera ekkert fyrir Gaza. Þetta er siðrof. Við þurfum að gera meiri kröfur til okkar þjóðar. Hvað á almenningur að gera í þessum ósköpum? Svarið er klárlega ekki að stinga höfðinu í sandinn og segja að þetta sé svo ljótt og erfitt að við getum ekki átt við þetta. Ég er ekki að segja að fólk geti bjargað öllum heiminum en það er augljós millivegur þarna. Það að útiloka "vonda áreitið", fréttirnar af morðum Ísraelshers á börnum Gaza er ekki bara það að bregðast fólkinu á Gaza heldur er það ákvörðun um að bregðast mannkyninu. Að hunsa raunir Gaza-búa vegna þess að fréttirnar séu svo ljótar setur það fordæmi að ekki skuli koma mannfólki í vanda til hjálpar. Við þurfum að hugsa út í afleiðingar þess að bregðast ekki við ofbeldi geranda gegn ofbeldisþolanda. Slíkt er eitthvað sem íslenskar konur þekkja vel enda íslenska réttarkerfið hannað til að verja íslenska ofbeldismenn gegn kærum kvenna. Við vitum því vel um skaðsemi þess að verja ekki kúgaða hópa. Og pendúllinn gæti fyrr en varir snúist í hina áttina gegn Evrópu og er þá fordæmið sett og engar bjargir í augsýn því að það eru hinar nýju reglur í Evrópu, að þjóðarmorð sé í lagi ef gerandinn er vinveittur "réttum aðilum". Sem lágtekjumaður á Íslandi hef ég ekki tök á að hjálpa 100 manns í Palestínu um mat. Ég hef farið út á götu í Reykjavík og óskað eftir styrkjum frá almenningi og ég hef farið í kirkjur og talað við sóknarpresta um að styðja við fólkið á Gaza. Kringlan hafnaði fyrir mánuði síðan beiðni minni um að fá aðstöðu þar til þess að safna styrkjum. Íslensk félagasamtök höfðu lýst yfir áhuga gagnvart því að taka þátt í þeirri söfnun með mér í Kringlunni. Hugleysi íslenskra fyrirtækja á borð við Kringluna er allsráðandi og er það ekki til eftirbreytni. En vinna mín er engan veginn hætt og ég þarf á þér að halda að hjálpa Gaza. Þið sjáið í sjónvörpum ykkar myndirnar frá Gaza, sprengjurnar, börn deyjandi úr hungri, gjöreyðileggingu sjúkrahúsa, skóla og alls lífs á Gaza. Þetta gerir okkur reið en reiðin mun ein og sér ekki leysa málin. Það sem skiptir máli er það sem við gerum. Þátttaka okkar í samstöðu- og mótmælagöngum, fundum, blaðagreinum og skilaboðin sem við leggjum fram á tónlistarviðburðum og öðrum listaviðburðum eða við vini okkar og fjölskyldu hefur lykiláhrif á afstöðu stjórnvalda okkar. Það skiptir öllu máli að við sitjum ekki á höndum okkar og gröfum hausinn í sandinn heldur gerum eitthvað. Talandi um að gera eitthvað þá má ég til með að hvetja ykkur til að styðja nýstofnað félag góðhjartaðs fólks á Íslandi til stuðnings Gaza, Vonarbrú. Neyðarsöfnun Vonarbrúar stendur nú yfir og fjölskyldur Gaza reiða sig á samtökin. Styðjum og styrkjum mennskuna. Styðjum og styrkjum Vonarbrú og Gaza. Við höfum ekki val um annað. Upplýsingar um Vonarbrú má finna á Facebook-síðu samtakanna. Ég vona að þú gleymir mér ekki. Höfundur er fyrrum varamaður í borgarstjórn Reykjavíkurborgar, fyrrum trúnaðarmaður Sameykis og ávallt baráttumaður fyrir betra samfélagi á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Palestína Ísrael Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hvað hafa sjómenn gert Samfylkingunni? Sigfús Karlsson Skoðun Framtíð Suðurlandsbrautar Birkir Ingibjartsson Skoðun Ólaunuð vinna kvenna Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason Skoðun Réttlæti án sannleika er ekki réttlæti Hilmar Kristinsson Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson Skoðun Ólögmæt mismunun eftir búsetu öryrkja fest í lög á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Nokkur orð um Fjarðarheiðargöng Þórhallur Borgarsson skrifar Skoðun Réttlæti án sannleika er ekki réttlæti Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Hvað hafa sjómenn gert Samfylkingunni? Sigfús Karlsson skrifar Skoðun Framtíð Suðurlandsbrautar Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Pípararnir okkar - Fagstéttin, metfjöldi, átakið, stuðningur Snæbjörn R. Rafnsson skrifar Skoðun Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson skrifar Skoðun Ég ákalla! Eyjólfur Þorkelsson skrifar Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Samgöngumálið sem ríkisstjórnin talar ekki um Marko Medic skrifar Skoðun Mannréttindaglufur og samgönguglufur Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Ólaunuð vinna kvenna Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Stjórnvöld beita sleggjunni og ferðaþjónustan á að liggja undir höggum Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ólögmæt mismunun eftir búsetu öryrkja fest í lög á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Ísland er á réttri leið Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Sameining vinstrisins Hlynur Már V. skrifar Skoðun Lágpunktur umræðunnar Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Almenningur og breiðu bök ríkisstjórnarinnar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason skrifar Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Ekkert barn á Íslandi á að búa við fátækt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hundrað doktorsgráður Ólafur Eysteinn Sigurjónsson skrifar Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson skrifar Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir skrifar Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Sjá meira
"Ég vona að þú gleymir mér ekki" eru skilaboð sem ég fæ á hverjum degi frá tugum fjölskyldna á Gaza sem ég er í sambandi við. Neyð fólks á Gaza eykst með degi hverjum og vestrænar þjóðir hafa staðið að fullu aðgerðalausar hjá á meðan murkað er lífið úr börnum Gaza með sprengjum, byssum og herkví. Myndbönd af höfuðlausum börnum eftir sprengjuárásir Ísraela, myrtum mæðrum og börnum þeirra og sprengjum ísraelska hersins á tjöld flóttafólks í Gaza eru dagleg sjón sem ég deili á umfjöllunarsíðum mínum á Facebook og Bluesky, Glæpir Ísraela. Á Gaza-ströndinni er að eiga sér stað þjóðarmorð, dagleg fjöldamorð ísraelskra hermanna og bandarískra málaliða á saklausu fólki Palestínu, oftast konum og börnum en einnig ungum karlmönnum sem fara að svokölluðum "matarhjálparstöðvum" Bandaríkjanna og Ísraela og eru skotnir og drepnir fyrir vikið. Evrópu ber rík skylda til að koma börnunum á Gaza til bjargar en hefur undanfarin 2 ár ekki lyft handtaki fyrir Gaza og það þrátt fyrir að flestar stórþjóðir Evrópu hafa staðið í umfangsmikilli vopnasölu til Ísraela á sama tíma. Evrópa þarf samkvæmt alþjóðalögum einnig að koma í veg fyrir að vopnin séu notuð á ólöglegan hátt og stöðva þjóðarmorðið en þvert á móti tók Evrópusambandið ákvörðun í síðustu viku um að halda áfram viðskiptasamningum við fyrirtæki sem græða á áframhaldi þjóðarmorðsins, svosem vopnasölu- og sjóflutningsfyrirtækjum, tæknirisum á borð við Google og Microsoft og fasteignamiðlunarfyrirtækjum á borð við AirBnb og Booking.com sem hafa auglýst á síðum sínum eignir í Palestínu sem ísraelskir landtökumenn hafa stolið og leigja nú út til ferðamanna. Evrópusambandið vill að matarsendingar berist til Gaza og ræðir um hvort eigi að staðfesta palestínskt ríki á meðal þjóða á meðan Ísraelsher myrðir börnin á Gaza á hverjum degi. Það hefur orðið til þess að orðið á götum Gaza er nú að Evrópumönnum sé sama þótt að börn Gaza deyji, svo lengi sem börnin fái eitthvað að borða fyrst. Það er engin mennska í aðgerðum Evrópuríkjanna. Þegar ég lít í dag á heimasíður Evrópusambandsins og Sameinuðu þjóðanna þá er mér ljóst að hvorugur aðili muni koma börnunum á Gaza til bjargar frá sturluðum nasistum í ríkisstjórn og her Ísraelsríkis. Ekki tek ég þátt í þeirri hörmulegu umræðu um að láta einn megingerandann í þessum glæpum gegn mannkyninu, Bandaríkjaforseta, leiða "friðarviðræður". Þjóðirnar eru ekkert að gera fyrir Gaza og fyrirtæki eru að græða á þjóðarmorðinu. Fjölmiðlar fjalla ekki um glæpi Ísraela á þann ítarlega hátt sem magn heimilda um þá krefst og nota jafnvel heimildir frá þjóðarmorðingjunum til þess að segja okkur frá því hvað sé að gerast í Gaza, frá hlið gerandans en ekki þolandans. Evrópusambandið heldur áfram að styðja skrímslin í Ísrael. Fólk sem heldur á palestínskum fánum úti á götu í Evrópu er handtekið í Þýskalandi og víðar. Þetta hefur óbein áhrif á okkur á Íslandi líka. Við sjáum fordæmin um að stuðningi við Palestínu verði mætt af hörku stjórnvalda á Vesturlöndunum. Og íslenska ríkisstjórnin tekur þátt í að samþykkja það ofbeldi með því að þegja gagnvart glæpum Ísraela í Gaza og ríkisstjórna Evrópu sem berja á andstæðingum þjóðarmorða. Íslenskir þingmenn í Samfylkingunni hafa á þessu ári greint frá leiðbeinandi tölvupóstum frá embættismönnum tengdum Ísrael, frá Ísrael og Bandaríkjunum, skilaboðum sem vel mætti túlka sem hótanir. Rapyd og önnur ísraelsk fyrirtæki sem haft lagt blessun sína yfir þjóðarmorðið fá að stunda hér áfram viðskipti eins og ekkert hafi í skorist og engar viðskiptahömlur hafa verið settar af íslensku ríkisstjórninni gagnvart ísraelsku barnamorðingjunum heldur hefur utanríkisráðherra okkar lýst nýlega yfir stuðningi sínum við stríðsglæpi Ísraela og íslenskir fjölmiðlar fjalla ekkert um það, spyrja engra spurninga um stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar við stríðsglæpi og brot á alþjóðalögum. Íslenska ríkisstjórnin er þæg og aðhefst ekkert fyrir Gaza til þess að þóknast aðilum í Bandaríkjunum og Evrópu sem einnig gera ekkert fyrir Gaza. Þetta er siðrof. Við þurfum að gera meiri kröfur til okkar þjóðar. Hvað á almenningur að gera í þessum ósköpum? Svarið er klárlega ekki að stinga höfðinu í sandinn og segja að þetta sé svo ljótt og erfitt að við getum ekki átt við þetta. Ég er ekki að segja að fólk geti bjargað öllum heiminum en það er augljós millivegur þarna. Það að útiloka "vonda áreitið", fréttirnar af morðum Ísraelshers á börnum Gaza er ekki bara það að bregðast fólkinu á Gaza heldur er það ákvörðun um að bregðast mannkyninu. Að hunsa raunir Gaza-búa vegna þess að fréttirnar séu svo ljótar setur það fordæmi að ekki skuli koma mannfólki í vanda til hjálpar. Við þurfum að hugsa út í afleiðingar þess að bregðast ekki við ofbeldi geranda gegn ofbeldisþolanda. Slíkt er eitthvað sem íslenskar konur þekkja vel enda íslenska réttarkerfið hannað til að verja íslenska ofbeldismenn gegn kærum kvenna. Við vitum því vel um skaðsemi þess að verja ekki kúgaða hópa. Og pendúllinn gæti fyrr en varir snúist í hina áttina gegn Evrópu og er þá fordæmið sett og engar bjargir í augsýn því að það eru hinar nýju reglur í Evrópu, að þjóðarmorð sé í lagi ef gerandinn er vinveittur "réttum aðilum". Sem lágtekjumaður á Íslandi hef ég ekki tök á að hjálpa 100 manns í Palestínu um mat. Ég hef farið út á götu í Reykjavík og óskað eftir styrkjum frá almenningi og ég hef farið í kirkjur og talað við sóknarpresta um að styðja við fólkið á Gaza. Kringlan hafnaði fyrir mánuði síðan beiðni minni um að fá aðstöðu þar til þess að safna styrkjum. Íslensk félagasamtök höfðu lýst yfir áhuga gagnvart því að taka þátt í þeirri söfnun með mér í Kringlunni. Hugleysi íslenskra fyrirtækja á borð við Kringluna er allsráðandi og er það ekki til eftirbreytni. En vinna mín er engan veginn hætt og ég þarf á þér að halda að hjálpa Gaza. Þið sjáið í sjónvörpum ykkar myndirnar frá Gaza, sprengjurnar, börn deyjandi úr hungri, gjöreyðileggingu sjúkrahúsa, skóla og alls lífs á Gaza. Þetta gerir okkur reið en reiðin mun ein og sér ekki leysa málin. Það sem skiptir máli er það sem við gerum. Þátttaka okkar í samstöðu- og mótmælagöngum, fundum, blaðagreinum og skilaboðin sem við leggjum fram á tónlistarviðburðum og öðrum listaviðburðum eða við vini okkar og fjölskyldu hefur lykiláhrif á afstöðu stjórnvalda okkar. Það skiptir öllu máli að við sitjum ekki á höndum okkar og gröfum hausinn í sandinn heldur gerum eitthvað. Talandi um að gera eitthvað þá má ég til með að hvetja ykkur til að styðja nýstofnað félag góðhjartaðs fólks á Íslandi til stuðnings Gaza, Vonarbrú. Neyðarsöfnun Vonarbrúar stendur nú yfir og fjölskyldur Gaza reiða sig á samtökin. Styðjum og styrkjum mennskuna. Styðjum og styrkjum Vonarbrú og Gaza. Við höfum ekki val um annað. Upplýsingar um Vonarbrú má finna á Facebook-síðu samtakanna. Ég vona að þú gleymir mér ekki. Höfundur er fyrrum varamaður í borgarstjórn Reykjavíkurborgar, fyrrum trúnaðarmaður Sameykis og ávallt baráttumaður fyrir betra samfélagi á Íslandi.
Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun
Skoðun Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson skrifar
Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson skrifar
Skoðun Stjórnvöld beita sleggjunni og ferðaþjónustan á að liggja undir höggum Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Það sem voru „bjartari tímar“ í fyrra eru nú bölvaðar skattahækkanir Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar
Að kveikja í húsinu af því þú færð ekki að ráða öllu – Sannleikurinn um „fórnarlambið“ Sönnu Guðröður Atli Jónsson Skoðun