Vegna FB færslu Kristins Hrafnssonar: Misskilningur um endurgreiðslukerfi kvikmynda Ólafur William Hand skrifar 8. janúar 2025 16:30 Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kvikmyndagerð á Íslandi Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm Skoðun Skoðun Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm skrifar Skoðun Vaxtastefna Seðlabankans – á kostnað launafólks Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson skrifar Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Sjá meira
Kristinn Hrafnsson lýsir í grein sinni áhyggjum af því að stór verkefni, eins og tökur á True Detective: Night Country á Íslandi, hafi tæmt sjóði Kvikmyndamiðstöðvarinnar. Það virðist hins vegar vera misskilningur hvernig endurgreiðslukerfið virkar og hvaða ávinningur fylgir því að fá svona stór verkefni til landsins. Skilningur á endurgreiðslukerfinu Endurgreiðslukerfi kvikmyndagerðar á Íslandi byggist á því að hluti af þeim kostnaði, sem erlendir framleiðendur greiða hérlendis, er endurgreiddur af íslenska ríkinu. Þetta kerfi er ekki styrkjakerfi heldur skattalegt hvatakerfi sem er eingöngu bundið við útgjöld sem eiga sér stað á Íslandi, svo sem launakostnað, aðstöðu og þjónustu. Það er því rangt að halda því fram að þessar endurgreiðslur tæmi sjóði ríkisins, þar sem þær byggja á fyrirfram gerðum útgjöldum. Ef þessi verkefni myndu ekki koma hingað, þá væru engir slíkir sjóðir til að „tæma.“ Hvers vegna bjóða endurgreiðslur? Svona verkefni leita að löndum sem bjóða upp á slík kerfi. Ef Ísland býður ekki upp á samkeppnishæf endurgreiðslukerfi, þá fara þessi verkefni einfaldlega annað, til landa eins og Írlands, Kanada eða Ungverjalands, þar sem svipuð kerfi eru í boði. Það að fá stór verkefni hingað skilar íslenskum atvinnulífi miklum beinum og óbeinum ávinningi. Ávinningur af stórum erlendum verkefnum Bein störf og tekjur: Stór framleiðsla eins og True Detective skapar fjölda starfa fyrir Íslendinga í kvikmyndagerð, tæknivinnu, þjónustu og öðrum tengdum geirum. Einnig koma erlendu fyrirtækin með milljarða í bein útgjöld sem nýtast íslensku hagkerfi.Markaðssetning Íslands: Slík verkefni vekja alþjóðlega athygli á Íslandi sem tökustað og ferðamannastað, sem eykur eftirspurn eftir þjónustu og ferðalögum hingað.Uppbygging innviða: Regluleg stór verkefni hjálpa til við að byggja upp betri aðstöðu, sérhæfða þekkingu og hæfileika innanlands, sem gagnast einnig innlendri kvikmyndagerð. Ekki tengt styrkjum til íslenskrar kvikmyndagerðar Það er mikilvægt að skýra að þessar endurgreiðslur hafa ekkert með þá styrki að gera sem ríkið veitir beint til íslenskrar kvikmyndagerðar. Kvikmyndasjóður styrkir innlenda framleiðslu með fjárframlögum, og það ferli er óháð endurgreiðslukerfinu. Ríkið styrkir til dæmis íslenska framleiðslu ríkulega í gegnum ofurstyrki RÚV, sem nema yfir 6 milljörðum króna árlega. Það að fá stór erlend verkefni hingað tekur því ekki af þeirri köku. Niðurstaða Endurgreiðslukerfið er hannað til að laða að erlend verkefni og tryggja samkeppnishæfni Íslands á alþjóðlegum markaði. Fullyrðingar um að þetta kerfi tæmi sjóði eða bitni á íslenskum framleiðendum eiga ekki við rök að styðjast. Slík verkefni skila gríðarlegum ávinningi fyrir íslenskt hagkerfi og skapa mikilvægt svigrúm fyrir áframhaldandi þróun kvikmyndagerðar á Íslandi. Einnig má benda á að í skrifum Kristins gleymist sú staðreynd að þessi endurgreiðsla á framleiðslukostnaði á ekki einungis við um erlend kvikmyndaverkefni. Hún nær einnig til innlendrar framleiðslu á kvikmyndum og þáttaseríum sem uppfylla skilyrði fyrir slíka endurgreiðslu. Með öðrum orðum, öll verkefni, bæði innlend og erlend, sem uppfylla reglurnar, eiga möguleika á að fá endurgreiddan hluta af þeim framleiðslukostnaði sem fellur undir kerfið. Þetta gerir kerfið í raun að hvetjandi aðgerð fyrir innlenda framleiðslu, þar sem það stuðlar að aukinni atvinnu og þróun í íslenskri kvikmyndagerð. Höfundur er fyrrverandi stjórnarmaður hjá TrueNorth.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar
Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun