Fólk er ekki fífl, Framsókn! Davíð Bergmann skrifar 17. október 2024 07:46 Þessi fyrirsögn gæti átt við svo margt og málaflokka og það er nóg fóður af taka eins og hvernig komið er fyrir í öldrunarmálum hér á landi. Ég er ekki alveg ókunnugur þeim málaflokki þar sem ég missti föður minn á árinu og núna er móðir mín, áttatíu og þriggja ára, að fara reglulega vegna heilsubrests á spítala, hún er ein af þessum 100 sem eru fyrir í kerfinu og tekur pláss! Pabbi gamli kvaddi Mannheima á nítugasta og fyrsta aldursári, fætinum styttri með æxli djúpt í lunga og annað æxli við auga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn. Hann var einn af þeim sem þurftu að fórna fætinum á altari niðurskurðar í hruninu og móðir mín var í umsjónarhlutverkinu eftir það til dauðadags hans að undanskildum 14 dögum þegar hann var lagður inn á spítala og oftast byrjaði það á göngunum svo var hann færður inn á deild eftir einhverja daga. En það var betra en þegar hann kom hálfmeðvitundarlaus með verk í fæti á þriðja ár og var alltaf sendur heim með þau ráð að hvíla sig og taka íbúfen og panódíl. Þetta endaði þannig að þegar hann kom í síðasta sinn var æxlið farið að skríða upp í kálfa og þurfti að taka fótinn af við hné. Hann var nefnilega líka einn af þessum á þeim tíma sem var að þvælast fyrir í heilbrigðiskerfinu gamall og búinn að skila dagsverkinu. Pabbi gamli lá inni á hjúkrunarheimili síðustu fjórtán dagana sem hann lifði og af þeim var hann rúmliggjandi þrettán. Hann fékk að leggjast inn á hjúkrunarheimili, ekki í sínum heimabæ sem var Kópavogur þar sem hann var búinn að búa síðan árið 1964, en þurfti þess í stað að leggjast inn á hjúkrunarheimili á Akranesi. Hann var meira segja bæjarstarfsmaður í 32 ár, vann sem sundlaugarvörður í gömlu sundlauginni í Vesturbæ Kópavogs og kom meira segja að því að byggja hana. Mig grunar að hann hefði fengið inni ef hann hefði verið pólitíkus en ekki sundlaugarvörður vegna þess að ég held að það skipti máli hvort þú sért „séra Jón eða jón“ hér á landi. En trúið mér, hann átti innistæðu fyrir þjónustu hvort sem hann var að vinna á síðutogurum eða að gróðursetja fánastengur við byggingavinnu eða sprengja fyrir Hótel Sögu því hann fór í gegnum lífið með tveimur jafnsterkum eins og margir aðrir og var ekki í því að naga blýanta alla daga. Hann skilaði svo sannarlega dagsverkinu og hann stakk aldrei undan einni krónu. Frekar að hann vann sjálfboðavinnu eins og að koma að því að byggja skóla fyrir heyrnarlaus börn ásamt fjölda annarra aðstandenda barnanna. Jæja, snúum okkur að kjarnanum sem ég ætlaði að skrifa um. Það voru örugglega margir sem sáu Kveik á þriðjudagskvöldið á RÚV eins og ég um hvernig er komið fyrir meðferðarmálum hér á landi hjá ungmennum sem eiga í vanda. Ég er ekki alveg ókunnugur þessum málaflokki þar sem ég hef unnið með olnbogabörnum samfélagsins í meira en 30 ár og af þeim vann ég frá 2001 þar til í febrúar 2017 á Stuðlum. Þetta er ekkert annað en skandall Það að fimmtánda október 2024 skuli einungis vera tvö meðferðarheimili á landinu og annað þeirra sérhæft fyrir stúlkur norður í Eyjafirði og hitt Stuðlar er skandall. Fyrir 20 árum síðan voru meðferðarheimilin 7 og þá voru íbúar þessa lands 100.000 færri en við erum í dag. Það er engin innistæða fyrir afsökunum því við skulum ekki gleyma því hverjir hafa stjórnað þessum málaflokki síðustu áratugina eða eiginlega frá lýðveldisbyrjun. Jú, það er Framsóknarflokkurinn sem hefur slagorðið „þetta er allt að koma“ hvað þennan málaflokk varðar. Það er ekki að koma neitt, þetta hefur verið að versna eins og Kveiksþátturinn endurspeglaði svo vel. Ég get ekki orða bundist lengur, þetta leikrit fáránleikans verður að taka enda og það gerist fyrr en Framsókn kemur ekki nálægt þessum málaflokki, hann hefur fengið sitt tækifæri en gert upp á þak í því. En það vantar ekki ráðin og nefndirnar og glærusýningar og að fólk sé á innsoginu hvað þetta er nú allt saman hræðilegt eins og eftir atvikið á Menningarnótt. En við skulum ekki gleyma hver stjórnar þessum málaflokki. Hvað hefur gerst? Hnífstungumálum hefur fjölgað og skotárásum líka, ofbeldi ungmenna harðnað og harðari neysla. Síðast en ekki síst talar fráfarandi fangelsismálastjóri, sem mig grunar að hafi verið sendur í leyfi, um að það væru erfiðari ungir hegðunarraskaðir afbrotamenn í fangelsum landsins. Við héldum stærstu réttarhöld landsins í samkomusal í Grafarvogi vegna fjölda ungmenna sem voru gerendur í grófu ofbeldi. Glæpasamtök Svo eru menn að velta fyrir sér af hverju það er hætta á skipulögðum glæpasamtökum hér á landi í anda Svíþjóðar. Horfið ykkur nær og vaknið en þið þurfið ekki að hafa neinar áhyggjur, þið farið bara í drottningarviðtöl til fjölmiðlanna og lendið aldrei í debati við fólk sem er í raunverulegum tengslum við vandann. Guðrún Hafsteins dómsmálaráðherra hefur ekki enn svarað mér um beiðni um viðtal til að ræða um unga afbrotamenn sem ég óskaði eftir í apríl á þessu ári. Ég væri svo sannarlega til í að mæta henni í debati hvar og hvenær sem er en einhverra hluta vegna þorir hún ekki. Að lokum ætla ég að slá út með orðum pabba þegar hann kvaddi í síma: „Við verðum svo í sambandi eftir efnum og ástæðum.“ Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun Halldór 14.06.2025 Halldór Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson skrifar Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Til hamingju með daginn á ný! Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Gefðu blóð, gefðu von: saman björgum við lífum Davíð Stefán Guðmundsson skrifar Skoðun Versta sem gæti gerzt Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Aðlögun á Austurvelli Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Brotin stjórnarandstaða í fýlu Arnar Steinn Þórarinsson skrifar Skoðun Úthlutun Matvælasjóðs Fjóla Einarsdóttir skrifar Skoðun Engin haldbær rök fyrir því að dánaraðstoð skaði líknarmeðferð Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti næst ekki með ranglæti Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Fagleg rök fjarverandi við opinbera styrkveitingu Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Ætla stjórnvöld virkilega að eyðileggja eftirlaunasjóði verkafólks endanlega? Vilhjálmur Birgisson skrifar Skoðun Heilbrigðistækni getur gjörbylt aðgengi og gæðum í heilbrigðisþjónustu Erla Tinna Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ísland smíðar – köllum á hetjurnar okkar Einar Mikael Sverrisson skrifar Skoðun Yfir 90% ferðamanna eru ánægðir með dvöl sína á höfuðborgarsvæðinu Inga Hlín Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvenær kemur að okkur? Hjördís María Karlsdóttir skrifar Skoðun Frjór jarðvegur fyrir glæpagengi til að festa rætur Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Án greiningar, engin ábyrgð Gísli Már Gíslason skrifar Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar Skoðun Verkin sem ekki tala Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Þessi fyrirsögn gæti átt við svo margt og málaflokka og það er nóg fóður af taka eins og hvernig komið er fyrir í öldrunarmálum hér á landi. Ég er ekki alveg ókunnugur þeim málaflokki þar sem ég missti föður minn á árinu og núna er móðir mín, áttatíu og þriggja ára, að fara reglulega vegna heilsubrests á spítala, hún er ein af þessum 100 sem eru fyrir í kerfinu og tekur pláss! Pabbi gamli kvaddi Mannheima á nítugasta og fyrsta aldursári, fætinum styttri með æxli djúpt í lunga og annað æxli við auga, höfuðkúpubrotinn og rifbeinsbrotinn. Hann var einn af þeim sem þurftu að fórna fætinum á altari niðurskurðar í hruninu og móðir mín var í umsjónarhlutverkinu eftir það til dauðadags hans að undanskildum 14 dögum þegar hann var lagður inn á spítala og oftast byrjaði það á göngunum svo var hann færður inn á deild eftir einhverja daga. En það var betra en þegar hann kom hálfmeðvitundarlaus með verk í fæti á þriðja ár og var alltaf sendur heim með þau ráð að hvíla sig og taka íbúfen og panódíl. Þetta endaði þannig að þegar hann kom í síðasta sinn var æxlið farið að skríða upp í kálfa og þurfti að taka fótinn af við hné. Hann var nefnilega líka einn af þessum á þeim tíma sem var að þvælast fyrir í heilbrigðiskerfinu gamall og búinn að skila dagsverkinu. Pabbi gamli lá inni á hjúkrunarheimili síðustu fjórtán dagana sem hann lifði og af þeim var hann rúmliggjandi þrettán. Hann fékk að leggjast inn á hjúkrunarheimili, ekki í sínum heimabæ sem var Kópavogur þar sem hann var búinn að búa síðan árið 1964, en þurfti þess í stað að leggjast inn á hjúkrunarheimili á Akranesi. Hann var meira segja bæjarstarfsmaður í 32 ár, vann sem sundlaugarvörður í gömlu sundlauginni í Vesturbæ Kópavogs og kom meira segja að því að byggja hana. Mig grunar að hann hefði fengið inni ef hann hefði verið pólitíkus en ekki sundlaugarvörður vegna þess að ég held að það skipti máli hvort þú sért „séra Jón eða jón“ hér á landi. En trúið mér, hann átti innistæðu fyrir þjónustu hvort sem hann var að vinna á síðutogurum eða að gróðursetja fánastengur við byggingavinnu eða sprengja fyrir Hótel Sögu því hann fór í gegnum lífið með tveimur jafnsterkum eins og margir aðrir og var ekki í því að naga blýanta alla daga. Hann skilaði svo sannarlega dagsverkinu og hann stakk aldrei undan einni krónu. Frekar að hann vann sjálfboðavinnu eins og að koma að því að byggja skóla fyrir heyrnarlaus börn ásamt fjölda annarra aðstandenda barnanna. Jæja, snúum okkur að kjarnanum sem ég ætlaði að skrifa um. Það voru örugglega margir sem sáu Kveik á þriðjudagskvöldið á RÚV eins og ég um hvernig er komið fyrir meðferðarmálum hér á landi hjá ungmennum sem eiga í vanda. Ég er ekki alveg ókunnugur þessum málaflokki þar sem ég hef unnið með olnbogabörnum samfélagsins í meira en 30 ár og af þeim vann ég frá 2001 þar til í febrúar 2017 á Stuðlum. Þetta er ekkert annað en skandall Það að fimmtánda október 2024 skuli einungis vera tvö meðferðarheimili á landinu og annað þeirra sérhæft fyrir stúlkur norður í Eyjafirði og hitt Stuðlar er skandall. Fyrir 20 árum síðan voru meðferðarheimilin 7 og þá voru íbúar þessa lands 100.000 færri en við erum í dag. Það er engin innistæða fyrir afsökunum því við skulum ekki gleyma því hverjir hafa stjórnað þessum málaflokki síðustu áratugina eða eiginlega frá lýðveldisbyrjun. Jú, það er Framsóknarflokkurinn sem hefur slagorðið „þetta er allt að koma“ hvað þennan málaflokk varðar. Það er ekki að koma neitt, þetta hefur verið að versna eins og Kveiksþátturinn endurspeglaði svo vel. Ég get ekki orða bundist lengur, þetta leikrit fáránleikans verður að taka enda og það gerist fyrr en Framsókn kemur ekki nálægt þessum málaflokki, hann hefur fengið sitt tækifæri en gert upp á þak í því. En það vantar ekki ráðin og nefndirnar og glærusýningar og að fólk sé á innsoginu hvað þetta er nú allt saman hræðilegt eins og eftir atvikið á Menningarnótt. En við skulum ekki gleyma hver stjórnar þessum málaflokki. Hvað hefur gerst? Hnífstungumálum hefur fjölgað og skotárásum líka, ofbeldi ungmenna harðnað og harðari neysla. Síðast en ekki síst talar fráfarandi fangelsismálastjóri, sem mig grunar að hafi verið sendur í leyfi, um að það væru erfiðari ungir hegðunarraskaðir afbrotamenn í fangelsum landsins. Við héldum stærstu réttarhöld landsins í samkomusal í Grafarvogi vegna fjölda ungmenna sem voru gerendur í grófu ofbeldi. Glæpasamtök Svo eru menn að velta fyrir sér af hverju það er hætta á skipulögðum glæpasamtökum hér á landi í anda Svíþjóðar. Horfið ykkur nær og vaknið en þið þurfið ekki að hafa neinar áhyggjur, þið farið bara í drottningarviðtöl til fjölmiðlanna og lendið aldrei í debati við fólk sem er í raunverulegum tengslum við vandann. Guðrún Hafsteins dómsmálaráðherra hefur ekki enn svarað mér um beiðni um viðtal til að ræða um unga afbrotamenn sem ég óskaði eftir í apríl á þessu ári. Ég væri svo sannarlega til í að mæta henni í debati hvar og hvenær sem er en einhverra hluta vegna þorir hún ekki. Að lokum ætla ég að slá út með orðum pabba þegar hann kvaddi í síma: „Við verðum svo í sambandi eftir efnum og ástæðum.“ Höfundur er áhugamaður um betra samfélag og Miðflokksmaður.
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Gervigreindarskólinn Alpha: Framtíðarsýn fyrir íslenska grunnskóla Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen skrifar
Skoðun Auðlindin er sameign – en verðmætasköpunin er ekki sjálfgefin Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Opið bréf til Ölmu Möller, heilbrigðisráðherra Anna Margrét Hrólfsdóttir,Lilja Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Ætla stjórnvöld virkilega að eyðileggja eftirlaunasjóði verkafólks endanlega? Vilhjálmur Birgisson skrifar
Skoðun Heilbrigðistækni getur gjörbylt aðgengi og gæðum í heilbrigðisþjónustu Erla Tinna Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Yfir 90% ferðamanna eru ánægðir með dvöl sína á höfuðborgarsvæðinu Inga Hlín Pálsdóttir skrifar
Skoðun Rödd barna og ungmenna hunsuð í barnvænu sveitarfélagi? París Anna Bermann Elvarsdóttir,Heimir Sigurpáll Árnason,Fríða Björg Tómasdóttir,Lilja Dögun Lúðvíksdóttir,Bjarki Orrason,Sigmundur Logi Þórðarson,Aldís Ósk Arnaldsdóttir,Leyla Ósk Jónsdóttir,Rebekka Rut Birgisdóttir,Ólöf Berglind Guðnadóttir,Íris Ósk Sverrisdóttir skrifar
Skoðun Myndir þú hætta að flokka ruslið? – Sjálfbærni er ekki tíska Helga Björg Steinþórsdóttir,Eva Magnúsdóttir skrifar
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun