Illa á mig kominn eftir kálfaat Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 5. október 2011 10:00 Jón, þú sem ert kominn af víkingum, ert þú ekki til í að stíga inn í nautaatshringinn og etja kappi við kálf?" Nú voru góð ráð dýr því það er Santiago úr Nautaatsfélagi Priego de Córdoba sem spyr. Sá hinn sami og fengið hefur að heyra milljón sögur af vaskri þjóð í norðri með víkingablóð í æðum sem lætur sér ekkert fyrir brjósti brenna. Þegar ég fæ þess áskorun framan í mig snemma dags varð mér hugsað til Gunnlaugs sögu ormstungu. Þegar Gunnlaugur skoraði Hrafn á hólm svaraði sá síðarnefndi; „þetta er vel boðið eins og von var að þér og er ég þessa albúinn þegar þú vilt." Hvað hefði gerst hefði Hrafn svarað eins og ég var um það bil að gera: „Ha! Nei, er þetta ekki stórhættulegt? Við skulum ekkert vera að þessu." Menn hefðu ekki verið að sóa kálfskinni í slíka sögu svo ég svara: „Vel er boðið og skal ekki undan skorast leik þessum," eða eitthvað á þá leið. Sá ég strax eftir því að hafa þegið boðið. En til að hugga mig minntist ég þess að hafa séð í sjónvarpinu Fernando nokkurn, sem er fyrrverandi körfuknattleiksmaður, etja kappi við kálf og sýndist mér kálfur sá svo lítill að kappinn hefði getað stígið á hann eins og sígarettustubb. Þegar ég mæti á nautaatstorgið tóku á móti mér svignandi veisluborð og vínið rann í stríðum straumum. Stóð þar til dæmis fögur kona við tunnu eina mikla og jós sætu víni úr henni að hætti Spánverja. Var framganga mín þar öll í ætt við fornkappana og hefði Egill sjálfur líklega ekki gert betur við þetta tækifæri. Ég lét þó vera að skjóta spýju yfir fólk. Spjalla ég við viðstadda og kemst að því að Fernando þessi er yfir tveir metrar á hæð og hvaða skepna sem væri líktist sígarettustubbi við fætur hans. Varð mér órótt. Ekki skánaði það þegar ég sé kálfinn hlaupa inn í hringinn en hann er hornóttur vel, fjörugur og aðeins stærri en ég hefði kosið. Ekki varð mér þó meint af hlaupinu sjálfu, þurfti til dæmis ekki að girða fyrir innyflin eins og Gísli Súrsson. En daginn eftir vaknaði ég með alveg skelfilegan hausverk. Það var sem ég vissi; þetta er stórhættulegur asskoti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Jón, þú sem ert kominn af víkingum, ert þú ekki til í að stíga inn í nautaatshringinn og etja kappi við kálf?" Nú voru góð ráð dýr því það er Santiago úr Nautaatsfélagi Priego de Córdoba sem spyr. Sá hinn sami og fengið hefur að heyra milljón sögur af vaskri þjóð í norðri með víkingablóð í æðum sem lætur sér ekkert fyrir brjósti brenna. Þegar ég fæ þess áskorun framan í mig snemma dags varð mér hugsað til Gunnlaugs sögu ormstungu. Þegar Gunnlaugur skoraði Hrafn á hólm svaraði sá síðarnefndi; „þetta er vel boðið eins og von var að þér og er ég þessa albúinn þegar þú vilt." Hvað hefði gerst hefði Hrafn svarað eins og ég var um það bil að gera: „Ha! Nei, er þetta ekki stórhættulegt? Við skulum ekkert vera að þessu." Menn hefðu ekki verið að sóa kálfskinni í slíka sögu svo ég svara: „Vel er boðið og skal ekki undan skorast leik þessum," eða eitthvað á þá leið. Sá ég strax eftir því að hafa þegið boðið. En til að hugga mig minntist ég þess að hafa séð í sjónvarpinu Fernando nokkurn, sem er fyrrverandi körfuknattleiksmaður, etja kappi við kálf og sýndist mér kálfur sá svo lítill að kappinn hefði getað stígið á hann eins og sígarettustubb. Þegar ég mæti á nautaatstorgið tóku á móti mér svignandi veisluborð og vínið rann í stríðum straumum. Stóð þar til dæmis fögur kona við tunnu eina mikla og jós sætu víni úr henni að hætti Spánverja. Var framganga mín þar öll í ætt við fornkappana og hefði Egill sjálfur líklega ekki gert betur við þetta tækifæri. Ég lét þó vera að skjóta spýju yfir fólk. Spjalla ég við viðstadda og kemst að því að Fernando þessi er yfir tveir metrar á hæð og hvaða skepna sem væri líktist sígarettustubbi við fætur hans. Varð mér órótt. Ekki skánaði það þegar ég sé kálfinn hlaupa inn í hringinn en hann er hornóttur vel, fjörugur og aðeins stærri en ég hefði kosið. Ekki varð mér þó meint af hlaupinu sjálfu, þurfti til dæmis ekki að girða fyrir innyflin eins og Gísli Súrsson. En daginn eftir vaknaði ég með alveg skelfilegan hausverk. Það var sem ég vissi; þetta er stórhættulegur asskoti.
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun