Við kaupum ekkert hér! Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 7. júlí 2011 07:15 „Góða kvöldið, langar þig í 30 prósent ódýrara internet?" spurði ungæðisleg karlmannsrödd eftir að hafa hringt dyrasímanum mínum um kvöld. „Nei, takk," sagði ég úrill og gerði mig líklega til að leggja á. Þá bætti hann hraðmæltur við „en síma, en 30 prósent ódýrari síma!?" Ég neitaði því einnig. Lamdi dyrasímann aftur á sinn stað, strunsaði inn í barnaherbergið og reyndi að koma böndum á þá upplausn sem hringing dyrabjöllunnar hafði skapað í miðri vögguvísu. Klukkan var að ganga tíu, grislingarnir þurftu í sæng og ég hafði engan tíma til að hlusta á söluræður. Ég heyrði dyrabjölluna klingja uppi hjá nágranna mínum. Sjálfsagt hef ég orðið af kostakjörum þarna um kvöldið en það stóð bara ekki vel á. Kvöldverkin eru mörg á barnaheimilum og ég mat friðhelgi heimilisins hreinlega hærra en 30 prósentum ódýrara internet þetta kvöldið. Ég get reyndar ekki ímyndað mér að nokkurn tímann standi vel á hjá nokkrum að fá sölumenn inn á teppi hjá sér að kvöldi langs vinnudags. Fyrirtæki beita ýmsum brögðum til að næla sér í viðskiptavini. Búa til sjónvarpsauglýsingar á við stuttmyndir að lengd og stundum líka að gæðum. Sum splæsa í skjáauglýsingar, sum í lesnar auglýsingar í útvarpi, sum í blaðaauglýsingar og stundum smáauglýsingar. Þá eru alltaf einhver fyrirtæki sem hringja beint í mann til að bjóða þjónustu sína, oft að kvöldi dags, og ávarpa mann kumpánlega með nafni. Nú, eða hreinlega banka upp á. Einhvern tímann heyrði ég að auglýsing á ákveðinni vöru virkaði ekki á neinn, nema þann sem hefði hvort sem er þegar ákveðið að kaupa sér vöruna og væri að leita að tilboðum. Auglýsingar geta líka snúist upp í andhverfu sína sé ekki rétt á málum haldið. Ég held að flestir séu sammála um að hringingar sölumanna heim til manns eru þrælleiðinlegar. Ég held að ég hafi aldrei keypt mér neitt sem mér hefur verið boðið gegnum síma. Það er meira að segja til staðlað form í símaskránni um merkingar við símanúmer svo sölumenn hringi ekki í mann. Eins er hægt að merkja póstlúguna sína sérstaklega svo þangað berist ekki auglýsingabæklingar, fjölpóstur heitir það víst. Nú er ég að velta fyrir mér að merkja dyrabjölluna líka sérstaklega: Við kaupum ekkert hér! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun
„Góða kvöldið, langar þig í 30 prósent ódýrara internet?" spurði ungæðisleg karlmannsrödd eftir að hafa hringt dyrasímanum mínum um kvöld. „Nei, takk," sagði ég úrill og gerði mig líklega til að leggja á. Þá bætti hann hraðmæltur við „en síma, en 30 prósent ódýrari síma!?" Ég neitaði því einnig. Lamdi dyrasímann aftur á sinn stað, strunsaði inn í barnaherbergið og reyndi að koma böndum á þá upplausn sem hringing dyrabjöllunnar hafði skapað í miðri vögguvísu. Klukkan var að ganga tíu, grislingarnir þurftu í sæng og ég hafði engan tíma til að hlusta á söluræður. Ég heyrði dyrabjölluna klingja uppi hjá nágranna mínum. Sjálfsagt hef ég orðið af kostakjörum þarna um kvöldið en það stóð bara ekki vel á. Kvöldverkin eru mörg á barnaheimilum og ég mat friðhelgi heimilisins hreinlega hærra en 30 prósentum ódýrara internet þetta kvöldið. Ég get reyndar ekki ímyndað mér að nokkurn tímann standi vel á hjá nokkrum að fá sölumenn inn á teppi hjá sér að kvöldi langs vinnudags. Fyrirtæki beita ýmsum brögðum til að næla sér í viðskiptavini. Búa til sjónvarpsauglýsingar á við stuttmyndir að lengd og stundum líka að gæðum. Sum splæsa í skjáauglýsingar, sum í lesnar auglýsingar í útvarpi, sum í blaðaauglýsingar og stundum smáauglýsingar. Þá eru alltaf einhver fyrirtæki sem hringja beint í mann til að bjóða þjónustu sína, oft að kvöldi dags, og ávarpa mann kumpánlega með nafni. Nú, eða hreinlega banka upp á. Einhvern tímann heyrði ég að auglýsing á ákveðinni vöru virkaði ekki á neinn, nema þann sem hefði hvort sem er þegar ákveðið að kaupa sér vöruna og væri að leita að tilboðum. Auglýsingar geta líka snúist upp í andhverfu sína sé ekki rétt á málum haldið. Ég held að flestir séu sammála um að hringingar sölumanna heim til manns eru þrælleiðinlegar. Ég held að ég hafi aldrei keypt mér neitt sem mér hefur verið boðið gegnum síma. Það er meira að segja til staðlað form í símaskránni um merkingar við símanúmer svo sölumenn hringi ekki í mann. Eins er hægt að merkja póstlúguna sína sérstaklega svo þangað berist ekki auglýsingabæklingar, fjölpóstur heitir það víst. Nú er ég að velta fyrir mér að merkja dyrabjölluna líka sérstaklega: Við kaupum ekkert hér!
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun