Ertu skræfa? Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar 19. október 2008 06:00 Dóttir mín, sem segist vera þriggja og hálfs árs en alls ekki þriggja, spurði mig að því um daginn hvort Ísland væri farið á hausinn. Eldri systir hennar sem er sex ára skólastelpa veit líka hvað það þýðir að fara á hausinn eftir að það urðu örlög vinsællar leikfangaverslunar. Undrun systranna var mikil á endalokum verslunarinnar, þangað til þær áttuðu sig á kjarna málsins. Það voru ekki nógu margir á Íslandi til að kaupa öll fallegu leikföngin. Og fyrst þetta gat gerst áttu systurnar í engum vandræðum með að skilja að þannig gæti líka farið fyrir bönkum. Það er rétt sem fram hefur komið hjá forsætisráðherra að það er ástæða til að gæta að því hvað börnin heyra, sjá og skynja. Að sama skapi eigum við að taka börnin okkur til fyrirmyndar í því að geta gleymt stund og stað og notið hversdagsins. Sama kvöld og systurnar höfðu velt því fyrir sér hvort Ísland væri á hausnum, lágum við mæðgur saman í rúmi og lásum um veröld Einars Áskels stórvinar okkar. Í bókinni Svei -attan Einar Áskell smíðar þessi góði drengur þyrlu inni í stofu, á meðan pabbi les blaðið, og flýgur þaðan inn í frumskóg þar sem tunglið skín glatt. Mjási kötturinn hans verður eðlilega að ljóni. Það er að sama skapi margt úr barnaævintýrunum sem hægt er að heimfæra upp á veruleika hinna fullorðnu. Í bókinni Ertu skræfa, Einar Áskell? er niðurstaðan sú að þeir séu grútmáttlausir sem fljúgast á og meiða aðra. Þessa bók ætti Gordon Brown að lesa, skræfan sem ræðst á minnimáttar til að draga athyglina frá eigin getuleysi. Sögustund á kvöldin fangar athygli systranna óskipta. Ég ætla að gera eins og systurnar og kveðja daginn með því að lesa góðar bækur á kvöldin. Efnahagsástandið gegnsýrir allt en það er engin ástæða til að kveðja góðu stundirnar. Það er gott, ef ekki nauðsynlegt, að sækja sér ævintýri núna þegar álagið og áhyggjurnar herja á okkur öll. Við eigum að taka okkur litlu börnin til fyrirmyndar sem leggjast nýböðuð upp í rúm á kvöldin og hverfa svo á örskotsstund inn í ævintýraveröld. Hugurinn er í frumskóginum í fylgd með vinsamlegu ljóni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Hver er í raun í fýlu? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Sunnudagsblús ríkisstjórnarinnar Jens Garðar Helgason Skoðun Tálsýn um hugsun Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun Halldór 14.06.2025 Halldór
Dóttir mín, sem segist vera þriggja og hálfs árs en alls ekki þriggja, spurði mig að því um daginn hvort Ísland væri farið á hausinn. Eldri systir hennar sem er sex ára skólastelpa veit líka hvað það þýðir að fara á hausinn eftir að það urðu örlög vinsællar leikfangaverslunar. Undrun systranna var mikil á endalokum verslunarinnar, þangað til þær áttuðu sig á kjarna málsins. Það voru ekki nógu margir á Íslandi til að kaupa öll fallegu leikföngin. Og fyrst þetta gat gerst áttu systurnar í engum vandræðum með að skilja að þannig gæti líka farið fyrir bönkum. Það er rétt sem fram hefur komið hjá forsætisráðherra að það er ástæða til að gæta að því hvað börnin heyra, sjá og skynja. Að sama skapi eigum við að taka börnin okkur til fyrirmyndar í því að geta gleymt stund og stað og notið hversdagsins. Sama kvöld og systurnar höfðu velt því fyrir sér hvort Ísland væri á hausnum, lágum við mæðgur saman í rúmi og lásum um veröld Einars Áskels stórvinar okkar. Í bókinni Svei -attan Einar Áskell smíðar þessi góði drengur þyrlu inni í stofu, á meðan pabbi les blaðið, og flýgur þaðan inn í frumskóg þar sem tunglið skín glatt. Mjási kötturinn hans verður eðlilega að ljóni. Það er að sama skapi margt úr barnaævintýrunum sem hægt er að heimfæra upp á veruleika hinna fullorðnu. Í bókinni Ertu skræfa, Einar Áskell? er niðurstaðan sú að þeir séu grútmáttlausir sem fljúgast á og meiða aðra. Þessa bók ætti Gordon Brown að lesa, skræfan sem ræðst á minnimáttar til að draga athyglina frá eigin getuleysi. Sögustund á kvöldin fangar athygli systranna óskipta. Ég ætla að gera eins og systurnar og kveðja daginn með því að lesa góðar bækur á kvöldin. Efnahagsástandið gegnsýrir allt en það er engin ástæða til að kveðja góðu stundirnar. Það er gott, ef ekki nauðsynlegt, að sækja sér ævintýri núna þegar álagið og áhyggjurnar herja á okkur öll. Við eigum að taka okkur litlu börnin til fyrirmyndar sem leggjast nýböðuð upp í rúm á kvöldin og hverfa svo á örskotsstund inn í ævintýraveröld. Hugurinn er í frumskóginum í fylgd með vinsamlegu ljóni.
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Í Kópavogi borga tekjuháir foreldrar leikskólabarna mest, er það svo ósanngjarnt? Rakel Ýr Isaksen Skoðun