Sundagöngin, já takk 18. janúar 2008 11:20 Það var tímabært að hálfu Borgarráðs að taka af allan vafa um Sundabrautina. Pólitíkin á að tala í þessum efnum - og taka af skarið; ekki embættismenn (sem geta vitaskuld verið til halds og trausts) en þeir eiga ekki að ráða í þessum efnum. Sundagöng er auðvitað fyrsti kostur - og lega þeirra undir Kleppsvíkina og Gufunesið er eini klári valkosturinn. Eyjaleiðin - sem vissulega er ódýrari, hefði í för með sér austlægari umferð; aðalþunginn færðist á mót Miklubrautar og Breiðholtsbrautar þar sem straumurinn er ærinn fyrir. Umferðin til Reykjavíkur á að beinast til Reykjavíkur. Þar fyrir utan á ekki að eyðileggja Hamrahverfið í Grafarvogi með ógnarstórum umferðarmannvirkjum sem myndu þrengja mjög að eftirsóknarverðu útivistarsvæði austan Viðeyjarsunds. Í umferðarmálum höfuðborgarinnar eiga menn að hugsa stórt - og helst til næstu aldar, en ekki áratuga. Sundagöng er ein mikilvirkasta samgöngubót landsmanna allra sem hingað til hafa þurft að aka hlykkjótta þjóðvegi að og frá borginni sinni. Tími beinu brautanna er kominn; hagsmunir sjoppueigendanna meðfram strandlengjunni eru fyrir margt löngu orðnir broslegir. Menn eiga að hugsa stórt. Sem er þó ekki nóg. Hitt er brýnna ... að byrja að framkvæma? -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Norska leiðin er fasismi Jón Frímann Jónsson Skoðun Um mýkt, menntun og von Sigurður Árni Reynisson Skoðun Tímabær rannsókn dómsmálaráðuneytisins Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Einelti og heilsufar barna Teitur Guðmundsson Fastir pennar Umsókn krefst ákvörðunar – ekki ákalls Erna Bjarnadóttir Skoðun Geldfiskur er málið Bubbi Morthens Skoðun
Það var tímabært að hálfu Borgarráðs að taka af allan vafa um Sundabrautina. Pólitíkin á að tala í þessum efnum - og taka af skarið; ekki embættismenn (sem geta vitaskuld verið til halds og trausts) en þeir eiga ekki að ráða í þessum efnum. Sundagöng er auðvitað fyrsti kostur - og lega þeirra undir Kleppsvíkina og Gufunesið er eini klári valkosturinn. Eyjaleiðin - sem vissulega er ódýrari, hefði í för með sér austlægari umferð; aðalþunginn færðist á mót Miklubrautar og Breiðholtsbrautar þar sem straumurinn er ærinn fyrir. Umferðin til Reykjavíkur á að beinast til Reykjavíkur. Þar fyrir utan á ekki að eyðileggja Hamrahverfið í Grafarvogi með ógnarstórum umferðarmannvirkjum sem myndu þrengja mjög að eftirsóknarverðu útivistarsvæði austan Viðeyjarsunds. Í umferðarmálum höfuðborgarinnar eiga menn að hugsa stórt - og helst til næstu aldar, en ekki áratuga. Sundagöng er ein mikilvirkasta samgöngubót landsmanna allra sem hingað til hafa þurft að aka hlykkjótta þjóðvegi að og frá borginni sinni. Tími beinu brautanna er kominn; hagsmunir sjoppueigendanna meðfram strandlengjunni eru fyrir margt löngu orðnir broslegir. Menn eiga að hugsa stórt. Sem er þó ekki nóg. Hitt er brýnna ... að byrja að framkvæma? -SER.